هر کجا بخواهیم برویم , جاده احداث میکنیم و این کار را ادامه میدهیم .
برای عبور از این جاده ها خودروهای جاده می‌سازیم و این سیکل ادامه دارد . آیا راه دیگری وجود دارد ؟
اگر کسی بپرسد اشکال کار کجاست ؟ پاسخ روشن است , هر زمان ( در طی شبانه روز - در طی ماه - در طی سال ) میزان نیاز به جاده کم و زیاد میشود . اگر مشکل نیاز به جاده حل گردد ( بدون جاده حمل و نقل میسر باشد ) هر زمان , هر مقدار عبورو مرور بین شهری مقدور خواهد بود .
با نگاهی به طبیعت میبینیم که مهاجرتهای بزرگ حیوانات در آفریقا. بدون احداث جاده صورت میگیرد .
( نیاز به پل و احداث تونل , نشان میدهد که استفاده از تکنولوژی مزایای غیر قابل چشم پوشی دارد , اما در اینجا بحث عام است و موارد خاص را در بر نمیگیرد )
برای حمل و نقل بدون جاده ( با میزان قابل قبولی از پستی و بلندی ) حرکت روی پا گزینه بهتری نسبت به چرخ است .
چون سرعت هم برایمان مهم اسا پس حداقل پا بهترین گزینه خواهد بود .
خودروهای بدون جاده ,بهتر است که با مدل دو پا و با ژیروسکوپ به نحوی ساخته شوند که سرنشینها در زمان حرکت , در حالت کاملا ثابتی قرار بگیرند ( این تکنولوژی امروز موجود است ) با حرکتی مانند دویدن بهترین حالت برای خودروهای با چند سرنشین خواهین داشت .
حمل بار ( و همچنین اتوبوس ) با دو پا خیلی مناسب نیست . لذا. بر اساس میزان بار از بیش از دو پا ( چهار - شش - هشت ) پا باید استفاده نمود .
طبیعت برای مسافرتهای طولانی , گزینه پرواز را پیش روی ما قرار داده است . پس بهتر است از مدلهای خودروهای پرنده برای مسافتهای طولانی استفاده کرد .
ساخت این خودروها باعث راحتی , آسایش و تردد ارزانتر مردم در فضای بین مراکز جمعیتی خواهد بود .
استراتژی راه اندازی این گونه حمل و نقل ممکن است از واحدهای نظامی برای شروع ساخت این تجهیزات شروع گردد .
