باید همه کشورهای منطقه با ما درهم تنیدگی اقتصادی داشته باشند . آنچنان که در آینده هیچ یک از کشورهای همسایه تصور حمله نظامی به ما را نداشته باشند . در آینده چنانچه تمایلی در سیاستمداران این کشورها پیدا شد که جنگ دیگری را در منطقه راه بیندازند ، این درهم تنیدگی اقتصادی از داخل آن کشورها مانع اقدام سیاستمداران خواهد بود .
زمینه های مشترک مورد علاقه نه تنها انرژی خواهد بود ، بلکه این درهم تنیدگی باید شامل مسائل فرهنگی ( فیلم سازی و غیره ) اشتراک آداب و رسوم ها و هر آنچه امکان پذیر باشد را شامل گردد .
واقعیت این است که مرزها خطوط قراردادی سیاسی برای اداره نمودن مناطق جغرافیایی است . بنا براین مردم دو سوی مرزها با هم تفاوت چندانی ندارند . ( اکثرا نسبتهای فامیلی نیز دارند ) لذا باید ارتباطات را هر چه بیشتر فراهم نموده و اتصال مردم را با یکدیگر فراهم آورد . توسعه راه های مرزی – تبادل اطلاعات و فروشگاه های مشترک خرده فروشی – توسعه تجارت مرزی و غیره میتواند این ارتباط را توسعه دهد.
اگر بتوان همه کشورهای منطقه را مانند زنجیر به هم متصل نمود و آنها را نیز با همسایگان خود همین کار را انجام دهند ، مشکل دوگانگی و احتمال بروز جنگ و مشکلات اجتماعی در جوامع به حداقل خواهد رسید . این بازی برد برد برای همه مفید خواهد بود . سیاستمداران – تجارت پیشگان و همه مردمی که در هر کجا زندگی میکنند از مزایای ارتباط بهره مند خواهند شد .
استفاده از کانالهای تلوزیونی و اینترنتی ماهواره ای ، این امکان را به همه میدهد که به همه گونه اطلاعات به میزان مساوی دسترسی داشته باشند .
شاید آرزوی اکثر دست اندرکاران انتقال اطلاعات با قیمت مناسب نیز همین باشد .
یکی از راه ها برای واسطه بین دریافت کننده ( مصرف کننده روی زمین ) و ماهواره ، میتواند انواع پهپادها ( مدل هلیکوپتری ) باشد .
این پهپادها میتوانند در شرایط مختلف جوی در یک ارتفاع و مکان مشخص ( با خطای کم ) قرار داشته باشند . تنها مشکل متصور این است که انرژی باتری این پهپادها خیلی زود تمام میشود . در اینجا ( ایستگاه های زمینی و ) ماهواره ها هستند که به انرژی بینهایت خورشید دسترسی دارند و با قرار گرفتن در خارج از جو انرژی خورشید را به بهترین صورت ممکن جذب میکنند . آنها میتوانند با ارسال مقدار کافی از این انرژی به پهپاد سلولهای خورشیدی آنرا شارژ نمایند . البته انرژی خورشیدی در روزها نیز توسط خود پهپادها قابل استفاده است . این بدان معنی است که این پهپادها نیازی به بازگشت به زمین ندارند . این پهپادها با یکدیگر و با ایستگاه های زمینی( در فواصل دور) نیز میتوانند تبادل اطلاعات داشته باشند .
از این پهپادها به جای ایستگاه های مخابراتی در مناطق بیابانی و یا دور از دسترس نیز میتوان استفاده نمود . راه اندازی یک ایستگاه خدمات موبایل در بیابانها و یا جاهای دور افتاده ، هنوز هزینه زیادی دارد . این در حالی است که ارسال یک پهپاد به موقعیت مناسب میتواند خدمات مناسب را با هزینه کمتر تامین نماید .
برای استفاده ارزانتر از ترکیب این پهپادها با بالن و ارسال انرژی مورد نیاز از ایستگاه های زمینی نیز میتوان استفاده نمود .
هم اکنون پهپاد از نوع هواپیماها داریم که نیازی به روی زمین آمدن ندارند ، کافی است تجهیزات مخابراتی را روی آنها نصب نمود و اندازه آنها را ( برای دریافت انرژی خورشیدی و حمل تجهیزات ) به قدر کافی محاسبه نمود تا این پهپادها تبدیل به ایستگاه های مخابراتی گردند .
موبایل و ایستگاه های تلوزیونی زمینی از موارد مهم استفاده از این تکنولوژی خواهند بود .
خارج از زمین شرایط زیستی خیلی مشکل خواهد بود . باید محیط کاملا ایزوله ای با ضخامت مناسب به عنوان دیوار داشته باشیم که ذرات پر سرعت کیهانی در آن نفوذ نکنند . بهترین مصالح در این سیارات ، سنگ است . باید غارهائی در دل کوه های مناسب ، قبل از سفر انسانها ایجاد گردد تا زمانی که انسانها به آنجا رسیدند ، بتوانند این غارها را با نوعی بادکنک کاملا ایزوله نمایند .
این بادکنکها میتوانند با درب به یکدیگر متصل شوند .
این غارها را نیز روباتها باید ایجاد نمایند .
پس با ارسال روباتهای حفار ، غارها را احداث کرده و برای دریافت انرژی و شارژ باتری این روباتها باید به روباتهای دیگری ( ایستگاه دریافت انرژی خورشیدی ) در ارتباط باشند . برای تعویض قطعات و تعمیر نیز باید روباتهائی در آنجا حاضر باشند . بهترین روش ساخت غار پاشش ذرات شن و سنگ به دیواره غار است . این کار کمترین میزان مواد مصرفی را برای روباتها در بر خواهد داشت . روباتها با براده برداری میتوانند شیارهائی را در سنگها ایجاد نمایند تا بتوان سنگها را شکست و بلوکهای سنگی را از محیط غار خارج نمود .
زمانی که انسانها به این محیط برسند ، با قرار دادن بادکنکها در هر غار و اتصال آن با درب به بادکنک بعدی تا درب غار که آن را با خود سفینه میتوانند مسدود نمایند ، محیط را کاملا مسدود میکنند .
با تزریق هوا به این محیط میتوان اتاقهائی برای زندگی انسانها در هر سیاره ای ایجاد نمود .
طراحی دربها میتواند به گونه ای باشد که با استفاده از مواد موجود در سیارات ساخته شوند . این بدان معنی است که روباتهای سازنده این دربها نیز میتواند جزو مجموعه روباتهای ارسالی باشد .
به ما آموزش داده اند بعد از مرگ دنیای دیگری است و در آن دنیا ، سوال و جواب و دادگاه و این که شاهد میارن ( اعضاء بدن ) و خلاصه اگه خوب کارهائی کرده باشی که میری بهشت . یعنی پاداش میدن به کارهای خوبت .
و اگر بد کارهائی کرده باشی که میری جهنم . یعنی تنبیه کارهای بدت .
اما خدای مهربان که مهربانتررین است ، آیا با این مقیاس تعریفی جور درمی آید ؟ نه
بخشش او بر خشمش سبقت دارد . پس همه را میبخشد . حالا که میبخشد ، چرا میگوید آخر این کار جهنم و آخر آن کار بهشت است . منظور چیست ؟
این گفتار از دید دیگر
عالمی را تصور کنید که در آن راه ها – چاه ها – کوه ها و دره ها است . آنچه ما میکنیم ، درون ما را به گونه ای میسازد . این مثل این است که هر لحظه که هر کاری میکنیم ، مثل این است که در راهی میرویم . حرف زدن – فکر کردن – انجام کارها – بدجنسی – خوش جنسی ، همه و همه هر یک قدمی است در آن عالم ( که فعلا ابر ما مجهول است )
بنا براین از هر طرف برویم به جائی میرسیم . طبیعی است که بعضی راه ها راحتتر است . آنچه به غریزه ما لذت بدهد ، ما به آن راغبتریم .پس آن مسیر ما را به راه حیوانی میبرد .نتیجه آن هم برای نوع انسان که به مرتبه حیوانی تنزل کرده ، پستی است که به جهنم تعبیر شده است .
در واقع این گفتار نقشه راه است . آن عالم نقشه ای دارد . خداوند نیز فوق این عوالم است . لطف او شامل حال شده و نقشه راه داده که آی بشر این دنیا همه داستان نیست . شما متفاوت از حیوانات هستید . این تفاوت را امروز ممکن است همه آن را مشاهده نکنید ( به مرتبه فهم هر یک از انواع بشر – هر کس مشاهده خود را از عالم بالا دارد – بعضی از خلق ممکن است به مرتبه ای برسند که همه راه ها را مشاهده نمایند ) پس مراقب باشید . اینجا دره است – آنجا خطر است . پای جای پای پیغمبر بگذارید و با احتیاط پیش بروید . اگر کاملا پا جای پای رسول خدا گذاشتید که به جائی که او رفت میرسید . اگر نه به اندازه ای که روی جای پا پیش رفتید از مزایای آن جای نیکو بهره خواهید برد . البته اگر بر عکس رفتید ، به همان میزان دور شده اید .....
همه عوالم این دو عالم نیست . فوق بهشت نیز عالم دیگری است . از این رو بهشت را هشت مرحله و دوزخ را هفت مرحله گفته اند . آن مرحله هشتم داستان دیگری است که شرح آن در این عالم در کلام نیاید .
ببینیم که وصف بهشت و دوزخ را با زبان لذات و تنبیه های این جهانی بیان میکنند . و البته آن رود عسل و شیر که در بهشت است ، دقیقا این عسل و شیر منزل ما نیست . تفاوتهایی دارد .
آنچه در مرتبه هشتم بهشت رخ میدهد نیز شاید در هفت مرتبه بهشت ، با زبان بهشتیان قابل گفتار باشد . آن هم تمثیلی خواهد بود به زبان بهشتیان . اصل فوق اینها است .
جزایر مرجانی زیر آبی در اقیانوسها مانند مزارع تولید غذا در خشکی هستند . ( شاید قوی تر )
در مناطقی از اقیانوس که عمق آب زیاد است و یا زمین اقیانوس از ماسه پوشیده شده است ، این جزایر مرجانی امکان تشکیل ندارند .
برای تولید غذا ، میتوان بصورت مصنوعی فضائی فراهم آورد تا این جزایر مرجانی بصورت مصنوعی امکان رشد و زندگی داشته باشند .
قرار دادن تخته سنگها در آبهای با عمق مناسب و روی بستر ماسه ای میتواند پایه مناسبی برای تشکیل جزیره مرجانی باشد . با طراحی فضای مناسب که پیش بینی رشد آینده مرجانها را نموده باشد ، میتوان با حداقل هزینه بیشترین حجم مرجانها را داشت .
ایجاد این محیط های مرجانی باعث جذب و تکثیر ماهیان بزرگتر شده که منبع غذائی خوبی برای بشر هستند . در واقع با ایجاد این جزایر مرجانی در طبیعت میتوان مزرعه پرورش ماهی در آبهای اقیانوس ایجاد نمود .
برای آبهای با عمق بیشتر از ترفند دیگری میتوان استفاده نمود . برای این که مرجانها در منطقه نور خورشید رشد میکنند ، میتوان با مواد سبکی مانند یونولیت ( حتی زباله های سبک – با جدا کردن آنها از زباله های شهری ) و قرار دادن آنها در تورهایی مشابه تورهای ماهی گیری ( حتی مستعمل ) یک جزیره پر حجم و سبک ایجاد کرد . برای ثابت ماندن ، آن را باید به یک لنگر سنگین ( مثلا زباله های سنگین ) با طناب متصل نمود . این مجموعه در عمق مناسب اقیانوس ثابت خواهد ماند . کافی است روی این جزیره زیر آبی روکش مناسب که مرجانها بتوانند بچسبند ایجاد گردد . این کار میتواند با اسپری یک لایه رنگی مناسب صورت گیرد.
خیلی زود تخم مرجانها که در همه آبها شناور است روی این سطوح نشسته و هر کدام یک مرجان زنده ایجاد خواهد کرد . این محیط مرجانی ، باعث جلب سایر حیوانات دریایی از انواع مختلف شده و خیلی زود یک مزرعه ماهی را در ارتفاع مناسب ماهیگیری ایجاد میکند .
کم کم که این جزیره سنگین میشود و به عمق بیشتریین خواهد رفت میتوان با برداشت از مرجانهای مرده آن ( ماده معدنی شامل کلسیم و فسفات ، به عنوان مکمل غذای دام و طیور ) جزیره را سبک کرد .
در واقع هر جزیره مرجانی یک مزرعه است که بدون هزینه نگهداری ، کاملا سود ایجاد مینماید .
طمع – بی خردی – خود شیفتگی – انتقام و عشق به قدرت
این موارد صفاتی هستند که انسان را از انسانیت خارج میکند . سرزمین ها نیز از افرادی که دارای این معایب بوده اند آسیب دیده اند .
برای حفاظت سرزمین ها از این صفات ناپسند چه میتوان کرد ؟ آیا میتوان ساختاری ساخت تا وابسته به تصمیم کسی نباشد ؟ ( هر کسی ممکن است این معایب را بروز دهد )
