چگونه این تحدید را میتوان به یک فرصت تبدیل نمود ؟ در جنگ ایران و عراق شاهد استفاده گسترده از نیروی کار پیرزنها در اجتماع بودیم . آنها بصورت گروه های " ان جی او " در هر محله و شهر نسبت به خدمت رسانی به جنگ اقدام میکردند .
این کار توسط گروه های دولتی تشویق میشد و مصرف کننده این خدمات ، نیروهای رزمنده " دولتی " بودند .
امروز نیز میتوان افراد مسن داوطلب را گرد هم جمع کرده و از خدمات مشابه آنها برای " توسعه – فقر زدائی و غیره " کشور استفاده نمود .
اولین خدمات مورد نیاز جامعه که آنها میتوانند به آن بپردازند ، رسیدگی به افرادی است که در محله ها نیاز به خدمات کمکی دارند . افراد مسن و کودکان کار و غیره . شناسائی نیازمندان توسط افراد هر محله بهتر از سایر روشها است . خدماتی از قبیل خرید نیازمندیها از فروشگاه محله تا کمکهای پرستاری برای نیازمندان ، را میتوان توسط این افراد سازماندهی نمود .
باید تبلیغات و گرد آوردن آنها در مساجد ( و کلیساها ) و مراکز دیگر را مشابه آنچه در جنگ رخ داد ، سازماندهی کرد . این افراد امکان تولید کالاهای صنایع دستی و غیره را نیز خواهند داشت . کارهای بسته بندی و فعالیتهای پاسخگوئی تلفنی و غیره از کارهائی است که آنها میتوانند انجام دهند . امروز خدمات حیوانات خانگی نیز در محلات علاقه مندان خاص خود را دارد .
با جمع شدن افراد برای موضوعهای مورد علاقه مشترک ، امکان استفاده جامعه از خدمات افراد مسن نامحدود خواهد بود .
