یونهای مثبت و منفی , وارد میدان مغناطیسی شده و به چپ و راست منحرف می‌گردند .
بدلیل این که اندازه حرکت یونهای مثبت خیلی بیشتر است , تاثیر حرکت را این یونها باعث خواهند بود .
تغییر مسیر یونهای مثبت روی آهنربا باعث میشود که :
اولا آهنربا در مسیر برآیند نیروی یونهای ورودی و خروجی حرکت کند .
ثانیا چون این نیرو خارج از مرکز است باعث دوران آهنربا حول مخور خود میشود .
حال اگر جهت میدان مغناطیسی تغییر کند , حرکت اول تغییر جهت داده و حرکت دورانی نیز متوقف میشود .
با تغییر مرتب قطبها به این ترتیب میتوان یک موتور دور شدن از خورشید را ایجاد نمود که نیروی خود را از انرژی خورشیدی میتواند دریافت نماید .
با توجه به امکان مانور این موتور به هر سوی خارج مدار پرتاب میتوان حرکت کرد .
برای حرکت به سمت داخل منظومه نیز نیاز به یک جرم می‌باشد تا آهنربا با روش سنگ قلاب , مسیر خود را دور آن تغییر داده و به سمت داخل منظومه بازگرد .
با توجه به سرمای زیاد سایه در فضای بالای جو میتوان از فوق هادیهای موجود برای ایجاد آهنربای قوی بدور سفینه اصلی استفاده نمود .
بهترین سایه بان نیز سلولهای خورشیدی هستند که سفینه را دربر گرفته‌اند .
با این روش میتوان بسیار ارزان به سیارات دورتر منظومه خورشیدی سفر نمود .
سیستمهای دیگری برای جذب یونهای مثبت و منفی ذر فضا نیز میتوان طراحی نمود تا برای موتورهای کوچکی که برای تغییر مسیرهای کوچک مورد نیاز است استفاده گردد .
مدل آهنربا تنها روی ماهواره های کوچک نیز قابل نصب و استفاده خواهد بود .
