با اعلام این که پنتاگون خواهان برتری نظامی از " کره شمالی " و " ایران " و سوریه " است ، دنیا چه استنباطی از آینده نیروی نظامی آمریکا خواهد داشت ؟
این کشورها ، عامل بای و بهانه حضور نظامی میتوانند باشند ، اما کشورهای گروه اول باید با هم رقابت کنند .
همگان میدانند که روسیه و چین رقبای اصلی آمریکا هستند . گر چه روسیه عملا شروع کرده به پیشرفت های نظامی خاص ( گام مهم در پیشرفت سلاح گذاشتن ) اما چین حرکت کند خود را عملا سرعت بخشیده و از عیان شدن آن هم ابائی ندارد .
به لانه برگشتن عقاب آمریکا به بهانه این که از لانه جنگ جدید ( نرم افزاری و جنگ از راه دور و ...) را انجام خواهد داد ، باعث میشود که دو رقیب غرب پیشرفتهای عملی و اجرائی مهمی را بردارند .
سرعت پیشرفت نظامی هند و حضور آن در سطح جهان ناچیز است و اصلا قابل مقایسه با روسیه و چین نیست .
گلوگاه های دنیا میرود که به تدریج توسط چینی ها اشغال شود . حتی در اروپا نیز نیروهای سرمایه داری چین حضور فعال و گاه تعیین کننده دارند .
" بازی سرمایه داری به ضرر غرب پیش میرود " چین با ابزار سرمایه داری در حال فتح قلل غرب است .
بسیار جالب میشد اگر فیلیپین ، درخواست عضویت بع ایالت متحده میداد . با برقراری قوانین آمریکا در فیلیپین ( قانون اساسی ) و پذیرش قانون محلی فیلیپین به عنوان قانون ایالتی و به تدریج اصلاح تا انطباق قوانین فیلیپین ، آمریکا همسایه چین شده و بهتر از خاک خود ( منافع خود ) در آن منطقه دفاع خواهد کرد .
بازی اقتدار گرانه چین ، ماندگار ، بلند مدت و با نقش جهانی خواهد بود .
گر چه دنیا از تنها ابر قدرت بودن آمریکا دل خوشی ندارد ، اما نمیخواهد تجربه مشابه را با چین نیز داشته باشد .
عواقب این کار غیر قابل پیش بینی است . دفعه آخر سلاطین چینی ( مغولی ) حکومت عثمانی را در بیخ گوش اروپا ساختند که با روحیه " روم شرقی – اندلوسی " تا میانه های اروپا پیش رفتند .
این بار چه خواهند کرد ؟
