امروزه دنیا به جائی رسیده که همگان تشخیص داده اند باید جایگزینی برای سوختهای فسیلی ( پایه کربن ) پیدا کنند . دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد ( در غیر این صورت بشریت نابود خواهد گردید )
اما از سوی دیگر بخشی از کار ، یعنی جبران اثر گلخانه ای موردی است که یا روی آن کار نشده و یا کم کار شده است . میتوان از تکنولوژیهائی برای کاهش اثر گازهای گلخانه ای استفاده کرد .
ایجاد تورنادوهای مصنوعی برای انتقال گرما به لایه های بالای جو یکی از این راه کارها هستند .
شاید بتوان سایه بانهای بزرگی در خارج از مدار زمین قرار داد تا میزان انرژی رسیده به زمین را کاهش داد .
شاید بتوان در لایه های بالای جو موشکهای گمراه کننده رادار ( شامل الیاف آلومینیومی ) شلیک کرد تا گرمای خورشید را از لایه های بالای جو به بیرون منعکس نماید .
راه های جلوگیری از ورود انرژی یک بخش از کار است
بخش دیگر هدایت گرمای حاصله به سطوح بالای جو ( مثل کمک در بوجود آمدن تورنادوهای کم قدرت – قبل از این که تورنادوهای پر قدرت بوجود آید )
بخش سوم کاهش اثر آن چیزی است که در سطح زمین وجود دارد . جذب انرژی روی سطحی در گیاهان و جانوران و بازگرداندن کربن به اعماق دریا نیز راه کار دیگری است . پخش مواد رشد دهنده پلانکتونها در سطح دریاهائی که کمبود این مواد را دارند میتواند در این بخش جای گیرد .
متاسفانه اقدامات جبرانی تا کنون صورت نگرفته است