همواره در اقتصاد میبینیم که عده‌ای پول بیشتری جمع میکنند و این اتفاق هر چه بالاتر برویم بیشتر شده و از تعداد افراد کم میگردد.
به نظر میرسد که باید یک نفر در بالای هرم ثروت قرار داشته باشد!
اما چرا این اتفاق می‌افتد؟
دشت همواری را در نظر بگیریم, آب باران بصورت یکنواختی در دشت میبارد, آبها جمع میشوند و تشکیل نهرها و رودخانه‌ها را میدهند. لزوما این امر به کارکرد افراد ربطی ندارد, بلکه در جای ویژه بعضی اشخاص است که این تراکم پیدا میشود.
از طرفی این خداوند است که افراد را در جایگاه ویژه قرار میدهد, از طرف دیگر افراد در جایگاه ویژه باید کارهای خاص آن جایگاه را انجام دهند.
اگر کارهای آن جایگاه را با نمره ضعیف هم به سرانجام برسانند, باز مسیر پول به ایشان خواهد رسید !
اما ماهیت این رفتار پول به شکل اقتصاد و قوانین آن بستگی دارد. اگر اقتصاد اجازه دهد که این پولها در محل جذب گردند! دیگر نهر و رود بوجود نمی آید.
از طرفی صاحبان قدرت تمایل دارند که این رودها تشکیل شود تا بتوانند در آن کشتی رانده و منافع خود را بیشتر کنند. تشکیل انواع صندوقهای قرض‌الحسنه و پس انداز از این دست است. جمع پولهایی کوچک باعث قدرت بعضی افراد میشود.
اقتصاد جهانی نیز بر اساس جمع منابع و تجمیع پولها در دست ثروتمندان شکل گرفته, روش بازی به گونه‌ای است که چین با جمعیت بزرگتر توان مالی قویتر نسبت به بازیکنهای قدیمی دارد.
دو گونه حرکت ثروت از پایین به بالا, مثل مالیات یا از بالا به پایین مثل هزینه کردن پول نفت برای مردم وجود دارد. در هر دو سیستم کسانی که کنار رودخانه قرار دارند, از مواهب پول بیشتر از کسانی که دور هستند برخوردار خواهند بود.
شاید راه صحیح مالیات, هزینه در محل باشد و نه تجمیع آن . همچنین هزینه کردن پول نفت برای همه ناموفق است. شاید راه صحیح تقسیم پول نفت به همه مردم ملت و به تساوی است. هر روش دیگری جای خطا و فساد و سوءاستفاده را دارد.
در هیچ کجا دنیا کنترل و قانون نتوانسته جلوی فساد و سوءاستفاده را بگیرد. حتی در نروژ نیز مدیر شرکت نفت ایشان به بعضی از افراد قدرتمند در خاورمیانه رشوه داد که بدلیل محکومیت در دادگاه موضوع رسانه‌ای گردید.
نروژ که کشور بهشت حفظ منابع نفتی است نیز از فساد مبرا نبود. نمیتوان انتظار داشت قدرتمندان از امکانات دانش و ارتباطات خود استفاده نکنند و منافع بیشتر را به سوی خود جمع نکنند.
از طرفی بعضی از متخصصان مدعی هستند که در این تجمیع ثروت منافعی برای عموم وجود دارد. اما آنچه از اجرای این سناریو در عالم مشاهده کرده‌ایم نشان از مضرات بیشتر است. چه آنچه در غرب دیدیم, در ژاپن مشاهده کردیم یا در استرالیا و برزیل دیدیم . همه کشورها هر یک به نوعی مشکلات زیادی از این سیستم را ایجاد کرده‌اند.
متخصصان اقتصادی باید در این زمینه تحقیقات بیشتری انجام داده و راه کار مناسب را ارائه نمایند.
