گفتیم که معنی دیگر شاه " ولی " است و به معنای صاحب ولایت آمده است . پس شاهنامه یعنی کتابی که سرگذشت اولیاء الهی است . از آدم و کشته شدن فرزندش شروع میشود تا انتها .
در این که فردوسی چیزی بر شاهنامه قبلی افزوده و آن شاهنامه را در کتاب خود مخفی نموده شکی نیست . احتمالا قبل از او نیز اصل شاهنامه در میان کتاب دیگران پنهان شده است .
اما اصل شاهنامه چه کتابی بوده است ؟ آیا داستان آدم و کشته شدن فرزندش به دست اهریمن و جنگ آدم و نوه او با نیروهای اهریمنی به کمک لشگر حیوانات ( کنترل حیوانات فقط از خلیفه خداوند ساخته است ) را چه کسی میدانسته که بیان کرده .
چقدر این داستان با داستان بازگو شده توسط یهودیان در کتاب عهد عتیق ( آنچه امروز به تورات مشهور است ) مشابهت دارد ؟
این احتمال زیاد است که این داستان بصورت وحی قبل از این صادر شده باشد . تنها کتاب قبلی مشهور اوستا میباشد . آنچه از اوستا باقی مانده است ، جزء بسیار کوچکی از اوستای اولیه است .
جا دارد که اهل فن این کتاب زیبا را با توجه به معانی دقیق تاریخی و الهی آن مطالعه و به زبان امروز ترجمه گردد .
با توجه به این که در زمان هخامنشیان نیز سالها از مرگ حضرت زرتشت گذشته بود و پایان دوران ساسانیان نیز هزار سال بعد از آغاز هخامنشیان بوده ، پس طبیعی است که روحانیون زرتشتی کتاب مقدس اوستا را به صورت مناسبی در یک کتاب دیگر پنهان کنند . واقعا چه کسی این کار را کرده شاید امروز نامشخص باشد ، اما به احتمال زیاد دستور الهی بوده است تا این متن و کتاب به آیندگان برسد .
