خیلی ساده است . چون آنها از مرکزی غیر از خانواده کودکان ارتزاق میشوند.
تا زمانی که هزینه حقوق مدارس در دست والدین نباشد ، آنها رفتار ناصواب خود را خواهند داشت.
آنها خود را بالاتر از دانش آموزان دیده و هیچ دلیلی برای پاسخگو بودن نمیبینند . بگذریم که در لحظاتی ممکن است به آنها فشار بیاید و خطا کنند. اما از آنها که شغلشان کار با بچه ها است ، باید آموزش دیده باشند که " احساسی " با بچه ها برخورد نکنند.
اما چگونه میتوان حقوق و پاداش اولیای مدرسه را وابسته به تصمیم اولیا کرد؟
این نیز خود بحثی است که باید در خصوص آن بررسی و اجرایی گردد.
چه اشکالی دارد افراد کم کار در سیستم آموزشی کمتر پول بگیرند و به افراد پر کار پاداش بیشتری پرداخت گردد؟
میتوان برای همه اولیای مدرسه یک پایه حقوق ( مثلا نصف دریافتی امروزشان ) را در نظر گرفت و مابقی حقوق را بصورت کارانه و با ظوابطی که ناشی از امتیاز والدین است بقیه حقوق ماهانه ایشان تامین گردد.
همچنین انتخاب اولیای مدرسه ( از مدیر تا معلم و ناظم و نظافتچی ) باید با نظر اولیای مدرسه انجام شود . اولا تشخیص میزان کارائی کارمندان مدرسه با نظر جمیع والدین نوعی ادامه دموکراسی است. همانطور که مردم میتوانند برای خود دولتمردان را انتخاب کنند ، همچنین میتوانند افراد موفق را از ندیک مدارس انتخاب کنند تا ضمن نداشتن بهانه رفت و آمد ، زمان بیشتری را نیز برای کارهای فوق برنامه خود و رسیدگی به خانواده داشته باشدند ( با کاهش هزینه و زمان حمل و نقل روزانه در سطح شهر)
متاسفانه امروزه به شغلهای مدرسه مانند سایر شغلها نگریسته میشود و این کار نیز شامل پارتی بازی و کماردن افرادی که لیاقت این خدمت را ندارند واگذار میشود.
اهمیت تربیت فرزندان یک کشور بسیار بالا است و فردای کشور را شکل میدهد . باید در خصوص انتخاب آموزش فردا سازان کشور ، هر میزان که ممکن است سخت گیری نمود.
اهمیت تربیت فرزندان یک کشور بسیار بالا است و فردای کشور را شکل میدهد . باید در خصوص انتخاب آموزش فردا سازان کشور ، هر میزان که ممکن است سخت گیری نمود.
