همه به نوعی یوسفیم. برخی در چاه و برخی در زندان زلیخا و زلیخای ما کیست ؟ آن چیز که به نظر محبوب میرسد.
همه ما موسی هستیم . برخی به مرتبه شاگردی خضر و برخی در گاهواره در رود نیل !
همه ما عیسی هستیم . برخی در کوه به ریاضت و برخی غسل تعمید یافته یحیی .
همه ما یونس هستیم در شکم ماهی و هم قوم یونس منتظر عذاب الهی و تنها راه نجات , التماس به درگاه خداوند است.
ما بندگان خدا در همه داستانهای قرآنی هستیم و هر یک در هر زمان در جایی از داستان . خداوند با همه ما صحبت کرده و به همه ما چیزی میگوید. خاص هر فرد و هر زمان.
اما کدام داستانها نخست است و کدام دوم ؟
آن که خداوند گفته, اول مرا به کدام داستان هدایت و چیز فهم کرده و بعد از آن مرا در کدام مسیر داستانی پیش برده است؟
از اینجا اهمیت ترتیب فصول (سوره ها) قرآن روشن میشود.
گاه مرا به داستانی پیش میبرد و در همان حال سخن از داستان دیگری .
خداوند در ذهن ما تصویر و نقش میسازد , با عقل و فهم ما . هر یک به نوعی . و این کاری است که از او بر می آید و تک تک ما را پیش میبرد که استاد همه ما است. او رب است. مربی است .
با زبان ناقص ستایشش میکنیم که "الحمد لله رب العالمین".
