امنیت مواد غذایی برای حیات مردم بسیار مهم است. دولتها باید بر تولید و توزیع و مصرف مواد غذایی نظارت کنند. از جمله موارد مهم نظارتی میزانضایعات-هزینه-کیفیت در فرآیند تولید تا مصرف است. دولتها می توانند با ابزار قانون روی کاهش هزینه و ضایعات و همچنین حفظ و ارتقاء کیفیت مواد غذایی مصرفی اثر گزار باشند.کشور ما وارد کننده موادغذایی است. بدلیل اقلیم خشک – سوء مصرف آب و زمین ( که تولید معمول مواد غذایی را نیز با عدم ثبات مواجه کرده است ) – افزایش جمعیت – درخواست بهبود کیفیت و کمیت مواد غذایی و موارد دیگر لازم است برای مزارع بزرگ و متمرکز در خارج از کشور به صورت اجاره بلند مدت برنامه ریزی شود. تولید و فرآوری در این مزارع توسط شرکتهای داخلی خواهد بود و آنها علاوه بر تامین مواد غذایی کشور، امکان صدور به سایر کشورها را نیز خواهند داشت. از سوی دیگر بافت روستایی باید احیا گردد. به دلایل زیادی اقتصاد روستا بهم خورده و هر روستا از آنچه امکان تولید مواد غذایی دارد، خارج شده است. اکثر روستاها وارد کننده مواد غذایی شده اند و بسیاری از روستاها که قابلیت کشاورزی دارند به فروش زمینهای کشاورزی برای ساخت مسکن یا ویلا روی آورده اند. اقتصاد روستاها باید مورد بازنگری قرار گیرد و املاک روستاها از مدیریت فردی خارج و به مدیریت جامعه روستایی به صورت شرکت سهامی با تقسیم سهام به نسبت آورده روستایی (اعم از تجهیزات و زمین – دام - سرمایه یا غیره )تبدیل گردد. صنایع تبدیلی در جای جای سرزمین ما باید در دسترس باشند. تکنولوژی ها باید به صورتی رشد و ارتقا یابد که ضمن کاهش هزینه ها هر کجا نیاز بود در دسترس قرار داشته باشند و بسیاری کارهای دیگر که وظیفه سازمان نظارتی مورد نظر است. طبیعتاً این مرکز در سازمانهای فعلی موجود نیست. اما کارهایی در سایر مراکز صورت گرفته است. لازم است آن ادارات تعطیل و داشته های آنها به این مرکز منتقل گردد.چه از منظر اطلاعات مکتوب ، وچه از منظر متخصصین مجری امور.
