فیزیکدانان روی ابعاد جهان هستی بررسی می کنند. تئوری های جدید مبنی بر این است که حداقل ابعاد جهان هستی " یازده " می باشد " نظریه ریسمان " سایر نظریه های فیزیک دانان ابعاد جهان را بیشتر از ابعاد چهار گانه فعلی می دانند .
این امر چه تاثیری بر کار متخصصین بدن انسان دارد ؟
آنچه را الان مطالعه می کنند ، جراحی و یا دارو درمانی می کنند بر اساس دانش چهار بعدی است . اگر ابعاد بدن را بیشتر بدانیم ، جنبه هایی از بدن و کارکرد آن هست که هموز کشف نکرده ایم !
با مطالعه این ابعاد نتایج بیشتری خواهیم گرفت . مثلا شاید یک عضو در ابعاددیگر کارهای بیشتری انجام میدهد و ارتباط آن با سایر اعضا به نحوی است که نمی دانیم . حتی خون یازده بعدی نیز تعامل متفاوتی با سلول های 11 بعدی دارد.
هنوز متخصصینی که کارکرد الکتریکی مغز را و ارتباط آن را با اعضا بررسی می کنند ، جنبه های یازده منهای 4 یعنی هفت بعد دیگر را بررسی نکرده اند .
می توانند روی این امر کار کنند و بسیاری از قدرتهای انسانی را که برای ما معمول نیست را بیابند .
روانشناسان نیز از این امر می توانند بهره ببرند و خروجی جان و روح بدن را حلیل نمایند . بسیاری از خصوصیاتی که جوابهای قطعی برای آن نیست و مشاهده می شود ممکن است بتوان با توسعه ابعاد جهان هستی پاسخ داد .
از کارهای خارق العاده ای که بعضی افراد انجام می دهند مثل جابجایی اجسام فیزیکی در فواصل دور و نزدیک و ارتباط تله پاتی و امثال آنها .
شیمیست ها هم مدل اتمها را توسعه خواهند داد و بر هم کنش اتمها برای ساخت ملوکولهای پیچیده تر را بر اساس ابعاد یشتر می توانند بررسی نمودده و داروها و مواد ترکیبی جدیدی بسازند.
شاید باور همه اینها سخت باشد . اما فیزیک دانها مطمئن هستند که ابعاد جهان هستی بیش از اینها است و ما در سایر علوم هنوز این پارامتر را وارد نکرده ایم !
این یعنی با استفاده از این بدیهیات فیزیکی سایر علوم پیشرفتهای شگرفی می توانند انجام دهند.
