طرف آمریکایی داشته های جالبی دارد . یک فشار حداکثری روی همه رگ های حیاتی اقتصادی کشور ایران . و یک نگرانی - نگران است فاصله ایران تا ساخت بمب اتمی کم شود و ایران بمب اتمی بسازد.
اما طرف ایرانی چه دارد ؟
ما محدودیتهای قبلی برجام را نقض کرده ایم و از نظارت داوطلبانه ، بدون طی مراحل اداری آن سر پیچیدیم !
( البته فقط چند روز آن هم در رسانه ها اذعان شده ) همچنین اطمینان می دهیم که بمب اتمی نمی خواهیم بسازیم .!
اگر واقعا اطمینان دهیم که بمب نمی سازیم ، چیزی برای معامله با طرف غربی نداریم !!!
پس چرا داریم اورانیوم را با درصدهای بالا غنی می کنیم ؟ صرفه اقتصادی آن که برابر با ضررهای این ایام شود چیست و چقدر است ؟
آنچه مشهود است ، طرف غربی هم پذیرفته که ما قصد ساخت بمب نداریم ، گر چه این را اذعان نمی کند و بهانه را سفت چسبیده ، اما نگران زود تمام شدن مذاکرات نیست .و تا حالا 6 دوره را سپری کرده و بیش از 4 ماه سر ما را گرم نموده است . ضرر عدم صادرات نفت ما در این 4 ماه رقم مهمی می شود .
اصلا چنانچه نفت ایران اجازه ورود به بازار جهانی پیدا کند ، قیمت نفت کاهش خواهد یافت و بزرگترین صادر کننده و تولید کننده نفت جهان ( یعنی آمریکا ) متضرر خواهد شد . این یعنی برای آمریکایی ها عاقلانه نیست با ما در برجام به تفاهم برسد !
ظاهرا در یک بازی دو سر باخت قرار داریم . باید ببینیم میزان باخت ما در این بازی طراحی شده آمریکایی چقدر خواهد بود . تجربه نشان داده که طرف آمریکایی همیشه حداکثر ضرر را به ما وارد نموده است .
