تعداد آثار باستانی در سطح کشور خیلی زیاد است.
برای شناساندن این آثار به همگان و از طرفی شناسایی استعداد های همه شهرستان ها میتوان "جشنواره فیلم‌های تاریخی در سطح کشور برگزار کرد.
برای مثال در " قلعه تاریخی بم "
همگانی شدن تولید و عرضه فیلم , باعث رشد صنعت فیلم و اشتغال در این بخش از اقتصاد خواهد شد.
امروزه کمتر اثری از ایجاد یا توسعه مترو در کشورهای پیشرفته به گوش میرسد . گویی محاسبات حمل و نقلی به گونه ای جواب میدهد که ایجاد مترو اقتصادی نیست !
اما جدای از این که این کار با تکنولوژی و علوم موجود باید اجرا شود یا خیر موارد دیگری نیز در این میان خودنمایی میکند.
شکستن خط های طولانی باعث میشود که بتوان در سوی خط شکست ، تناوبهای مختلفی از حرکت قطار را ایجاد کرد و این بدان معنی است که هزینه کل حرکت قطارها کمتر شده و ضریب بهره برداری بخصوص در ساعات شلوغی بهبود یابد.
اقداماتی مانند ایجاد مسیر ( پیاده رو متحرک) بین دو ایستگاه میدان ولیعصر و چهار راه ولیعصر باعث میشود خط طولانی فعلی منقطع شده و امکان حرکت قطارهای کوچکتر یا با نتاوب متفاوت از دو سوی مسیر امکان پذیر باشد . از طرفی حجم تخلیه و بارگیری قطارها در این ایستگاه ها که خود به خود ظرفیت بالای حمل و نقل را میطلبد را میتوان با پیاده رو متحرک برطرف نمود.
در بسیاری از طول مسیر ایستگاه های ایجاد شده ، امکان حرکت افقی با استفاده از مسیر پله برقی در محاسبات گنجانده نشده و از این امتیاز موقعیت بهینه ایستگاه زیر زمینی و محل خروج استفاده نشده است .
موارد زیادی وجود دارد که با محاسبه و اندیشه ، امکان بهبود مشکلات و کاهش هزینه ها وجود داشته که متاسفانه استفاده نشده است.
در وضعیت فعلی نیز میتوان خیلی کارها صورت داد. باید از متخصصین حمل و نقل خواست تا مطالعه مجددی با دید بازتر و بصورت کارشناسی جهت بهبود و افزایش راندمان مجموعه مترو انجام دهند.
استفاده از مشاور خارجی که با علم روز این محاسبات را در شهرهای بزرگ اروپا و آسیا انجام میدهند میتواند نتایج خوبی داشته باشد .
اگر خروجی طرح را با زبان فارسی از ایشان بخواهیم ، آنها ناچار هستند از مترجم مهندس مرتبط داخلی استفاده کنند و برای اطمینان از صحت ترجمه باید اطمینان یابند ، کارشناس فارسی زبان مطلب را فهمیده است .
این یعنی انتقال علم از مشاور خارجی به افراد فارسی زبان بدون رانت صورت خواهد گرفت .
(جا دارد از عدم تهویه مناسب ایستگاه های مترو نیز یادی کنیم )
حکومت کره شمالی دیکتاتوری رهبر سالاری است. اگر مشابه لیبی دیکتاتور کشته شود , وحدت فرماندهی از بین میرود. اما اگر زنده بماند , میتواند به نیروهای بالقوه مقاوم دستور عدم فعالیت نظامی بدهد.
از سوی دیگر با اتحاد دو کره , رهبر کره شمالی میتواند بصورت سوری امپراتور سوری هر دو کره باشد.
این امر جلوی فعالیتهای نظامی کره شمالی را خواهد گرفت.
در واقع سناریوی جنگی نه مشابه حمله به عراق و افغانستان, بلکه با ربودن خانواده و شخص رهبر کره شمالی به همراه عملیات ایذایی بمباران گسترده تاسیسات نظامی و پل ها ( نه مراکز جمعیتی ) میتواند صورت پذیرد.
با زمین گیر شدن نیروهای باقی‌مانده کره شمالی میتوان نمایش توافق رهبر کره شمالی را با کره جنوبی در خصوص تشکیل امپراتوری یکپارچه و اختیارات محدود امپراتوری کره را در همه رسانه‌ها نشان داد.
بدین ترتیب با کمترین هزینه کره شمالی به کره جنوبی ملحق خواهد شد ( در رسانه‌های کره شمالی برعکس مطرح میشود. کره جنوبی به کره شمالی ملحق شده و رهبری امپراتور را پذیرفته است! )
در طی زمان و فرآیند گذار اتحاد مردم کره شمالی با نداشته ها آشنا میشوند و به اقتصاد جهانی متصل خواهند شد.
در طول زمان بخشی در بین اقتصاد دولتی و اقتصاد خصوصی شکل میگیرد که نه این است و نه آن , اما از سوی دیگر , هم این است و هم آن !
این بخش از اقتصاد, مزایای هر دو نوع را جذب میکند ( از صفر تا صد بر حسب شرایط و نوع زیر بخش )
بنابراین از هر دو نوع اقتصاد جلو میزند . امکانات را جذب و کم کم بخش غالب را در اقتصاد به خود اختصاص میدهند.
هیچ بخش اقتصادی بالقوه بد نیست. آن بخشی که مجموعه را از بهینه خارج میکند و مخل بهره‌وری کل میشود , برای اقتصاد مضر است . ( البته برای گروهی باعث سود زیاد و حسن فوق‌العاده است )
نمونه مفید این ساختار را در کمپانی هند شرقی برای بریتانیا میبینم و انواع بد آن را در بسیاری کشورهای دیگر مشاهده شده است.
بعید است که بتوان هیچ بخش اقتصادی را حذف کرد. از این رو برای فعالیتهای هر بخش باید برنامه‌ریزی صورت گیرد تا کل اقتصاد در حالت نزدیک بهینه فعالیت نماید.
رسم است که اگر بیمار خیلی بد حال نباشد ، از روشهایی استفاده میکنند که به دیگر اعضای بدن آسیب نرسد .
