نرد عشق میباختند بی گفتگو
رازها و حرف ها بی صوت هوا
رفت و آمد مینمود با یک نگا
گاه علم را مخزن اسرارشدی
گاه ز غیر ذات حق فارق بدی
الغرض ارحام آن حی قدیم
دائما جاری است از لطف کریم
هر لحظه قبل و بعد هر زمان
جاری باشد در وجود بیکران
گاه لیلی عاشق مجنون شدی
گاه مجنون عاشق لیلی بدی
این تفاوت ها ز عجز دید ماست
ور نه خود مجنون ما لیلی ماست
سهیل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر