هر کس بنا یه زاویه دید خود , استنباطی از درویشی دارد و بر اساس آن گذشته و تاریخ درویشی را با آنچه قبلا دیده تحلیل میکند.
خود ایشان درویشی را علاقه زیاد به خداوند میدانند و سفر شخص از آنجا که قرار دارد در جهت خدا و به سوی او میدانند که " ایاک نعبدو و ایاک نستعین ".
در این مسیر , همه روندگان مراتب بالا ندارند و در مسیر هستند . بعضی پیشتر و بعضی عقب تر , اما مهم این است که همه در حرکت هستند . ( توقف آنها که حرکت نمیکنند را از آفات راه دانسته و آنها راواقفیه گفته اند )
بر این اساس تاریخ درویشی با تاریخ دین نزدیک می‌شود .
طبیعی است که دین داران از شرایط زمانی و مکانی متاثر شده باشند . در پوشش , شکل ظاهری , نوع غذا خوردن نحوه بیان مطالب و فرهنگ غالب محیط .
می‌دانیم دین هم مثل سایر علوم مربیان حقیقی و عوام فریب داشته است . مربیان حقیقی بسته به شرایط زمان و مکان و همچنین شرایط خاص شاگرد , روش تدریس خاصی را در پیش می‌گرفتند .
بر اساس این تعریف ایشان تعیین قدمت و سابقه آنها را به عهده دانش و تجربه خواننده میگذارم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر