برای این امر از تجارب قبلی باید استفاده کرد و با توجه به توانمندیهای هر روستا اقدامات مناسب صورت گیرد .
برای هر روستا سه خانواده باید ارسال گردد .
یک زن و شوهر نسبت به امر آموزش و زن و شوهر دیگر در امر بهداشت فعالیت نمایند .
زن و شوهر سوم نیز در امر بهبود صنایع دستی , کشاورزی , توسعه فعالیتهای ممکن مثل زنبورداری و غیره اقدام نمایند .
این افراد باید با اینترنت به مراکز کنترل اتصال داشته و گزارشات و هماهنگیهای لازم را صورت دهند .
توسعه اقتصادی یکی از مهمترین اقدامات است که توسط این گروه باید امکان عرضه کالای مازاد کشاورزی یا صنایع دستی به بازارهای بزرگتر فراهم آید .
ارتباط این افراد با واحدهای نظامی نزدیک یا سایر نیازمندیهای دیگر باید توسط طراحان سیستم دیده شود .
با توجه به گستردگی و بزرگی افغانستان میتوان طی یک برنامه مثلا سه ساله و به تدریج افراد آموزش دیده را در همه جا مستقر نمود .
در بخشهایی از پاکستان نیز میتوان از این روش استفاده نمود .
با توجه به وجود اقوام بلوچ در دو سوی مرز , ارسال متخصصان هم زبان به پذیرفته شدن و کمک به مردم مفید خواهد بود .
همینطور ترک زبانها برای ولایتهای ازبک نشین و غیره .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر