فروپاشی ستاره برای تشکیل سیاهچاله

این اتفاق لایه به لایه رخ میدهد . برای راحتی کار یک المان از لایه نزدیکتر به مرکز را با المان دیگری که از مرکز دورتر است ( و در یک امتداد قرار دارند ) را مد نظر قرار میدهیم .

فروپاشی – مرحله به مرحله اتفاق می افتد . پله به پله . هر پله ساختاری از حالت پایدار مواد است . یکی از این پله ها ساختار نوترونی است . وقتی ستاره در خود فرو میریزد . داخلی ترین لایه ها ، ابتدا فروپاشیده میشوند ( در آنجا ناپایداری و نیروها بیشتر است ) این سقوط لایه ها به داخل از لایه های درونی به لایه های بیرونی ادامه خواهد یافت . سقوط هر لایه زمانی میبرد . به این ترتیب وقتی لایه داخلی مرحله دوم فروپاشی را شروع نموده است ، ممکن است لایه های بیرونی وجود داشته باشد که هنوز اولین فروپاشی را شروع نکرده باشند .

هر مرحله فروپاشی انرژی زیادی را آزاد میکند . در واقع تراکم انرژی به میزان زیادی بالا میرود . زمانی که میزان این انرژی ها از نیروی جذب و ( فروپاشی لایه های بیرونی ) بیشتر شود . انفجار اتفاق افتاده و بقیه مواد بیرونی ستاره به خارج پرتاب میشود .

اگر به قدر کافی ماده برای ادامه فروپاشی موجود باشد میتوان سیاهچاله بسازد . ( این کار باید بصورت دقیق تست گردد تا مشخص شود دقیقا با چه میزان جرم ستاره ای امکان این اتفاق ممکن است . به نظر میرسد که هیچ میزان موادی نتواند سیاهچاله ایجاد نماید . جرم کم که طبیعتا نمیتواند . جرم زیاد نیز با انفجار ذکر شده در بالا ، میزان زیادی از جرم خود را از دست خواهد داد .)

برای ساخت سیاهچاله مسیر دیگری باید طی شود ه شرح زیر .

ادامه تراکم لایه ای و فروپاشی باید رخ دهد . لایه داخلی در طی زمان ( از دید ناظر خارجی ) در زمان کوتاهتری فروپاشیده میشوند و بر عکس  لایه های خارجی زمان بیشتری برای فروپاشیده شدن لازم دارند . این امر یک فاصله زمانی بین لایه های داخلی تر و لایه های بیرونی تر به وجود می آورد . در واقع هر لایه در زمان فروپاشی یک حرکت دورانی نیز پیدا میکند . اختلاف سرعت لایه های مختلف ، ضمن اصطکاک و آزاد سازی انرژی ( با خطر انفجار مجدد ) بین لایه ها نیز یک فاصله ای می اندازد .

وقتی اولین هسته ممکنه سیاهچاله اتفاق بیفتد ، یک محدوده افق دید به وجود خواهد آمد . در این صورت لایه های بیرونی به سرعت به دور این هسته سیاهچاله گشته و با سرعت زیاد از بالا و پائین سیاهچاله خارج خواهند شد .

در واقع سیاهچاله امکان بزرگ شدن نخواهد داشت . بقیه مواد باقیمانده ستاره به خارج پرتاب میشوند .

برای امکان سنجی به وجود آمدن سیاهچاله باید با جرمهای مختلف مسئله فروپاشی سیاهچاله را با کمک کامپیوتر حل نمود تا ( اگر وجود داشته باشد ) آن جرم ستاره ای و یا محدوده جرم سیاهچاله ساز را پیدا نمود .