در حال حاضر وقتی دو نفر بخواهند ازدواج کنند ، خانه نیاز دارند و همه وسایل منزل !
اینها چیزهایی است که در اول تشکیل زندگی نیاز دارند، اما هنوز این زن و شوهر از لحاظ اقتصادی
حداکثر
تازه روی پای خود ایستاده اند .
یعنی منطقی است که هیچ نداشته باشند .
پس چه باید کرد ؟ در اینجا یا خانواده دو طرف کمک مالی باید بکنند و یا دولت و یا هر دو .
اما بصورت سنتی . انسان چگونه این مشکل را حل می کرد؟
تشکیل خانواده با مستقل شدن تفاوت داشت. فرزندان بعد از ازدواج خانه را ترک نمی‌کردند.
آنها در خانه پسر مانده و ضمن اشغال یک اتاق مستقل، آموزش هایی که برای ادامه زندگی نیاز داشتند را از والدین می‌گرفتند.
این امر کمک میکرد که افراد مسن خانواده مثل پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها نیز در کنار خانواده مانده و کمک مادی و معنوی خانواده باشند.
جا دارد آنچه به صورت غریزی و طبیعی برای فرزندان انسان لازم است انجام گیرد.
بعد از تکمیل دوران آموزش، اگر فرزندان خواستند به خانه دیگر رفته و به گونه مورد علاقه خود زندگی کنند . از این رو ماهیت مسکن مورد نیاز هر مقطع سنی برای خانواده ها مشخص خواهد شد و سیاست گذاری برای آن قابل اجرا و مطلوب برای جامعه خواهد بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر