گر چه دولت مدعی است نیروی انسانی کمی را در اختیار دارد ( اکثر نیروهای دولتی از دید مردم در بخش " شبه دولتی " هستند که دولتیها آنها را بخش خصوصی مینامند ) اما اثر بخشی همین نیرو نیز در اقتصاد بسیار قابل توجه است .
این گروه علاوه بر این که جزئی از اقتصاد هستند ، هدایت و روانی بخشهای بزرگی از اقتصاد را نیز مدیریت میکنند . این بدان معنی است که با افزایش کوچکی در بهره وری بخشهای دولتی ، کل اقتصاد از مزایای آن بسیار بهره ور خواهد گردید .
گر چه مورد به مورد و اداره به اداره ، این تحقیقات توسط مهندسین ارزیاب کار باید صورت گیرد ، از نتایج این بهبود بهره وری ، کاهش چشم گیر نیروی انسانی خواهد بود .
ایجاد ساختار جدید و انتقال فعالیتها به بخشهای جدید ف با منتخبی از نیروی انسانی قبلی ، بدان معنا خواهد بود که بخش بزرگی از نیروی انسانی دولتی روی دست دولت خواهند ماند و باید در صندوق نیروهای مازاد آنها را نگهداری کرد .
ترجیح استخدام های جدید از این منبع باید باشد .
برای نیروهای اضافی نیز باید فکری کرد . اگر این نیروها در ساختمانهائی وارد شوند و هیچ کاری نکنند هم به سود کشور خواهد بود .
