وقتی استفاده از بیوگاز برای فقیرترین افراد جهان نیز اقتصادی است, چرا افراد با درآمد بیشتر از آن استفاده نمیکنند؟
در برنامه های کمک به فقیرترین افراد در سطح جهان و بالا بردن سطح زندگی ایشان و حفظ محیط زیست ، ملاحظه میکنیم که از سیستمهای ارزان قیمت بیوگاز برای تامین سوخت در خانه های دور افتاده و روستایی استفاده میشود.
روستائیان با استفاده از این سیستم ، بدون هزینه میتوانند انرژی مورد نیاز برای طبخ غذا و گرمایش منازل خود را از این سیستم تامین نمایند.
اما از این سیستما در سطح شهرها استفاده نمیگردد!
نه تنها شهرهای بزرگ و کوچک ، بلکه روستاهای دور افتاده نیز گاز کشی میشوند و با استخراج کربنی که ملیونها سال قبل در زیر زمین محبوس شده ( گاز ) نسبت به رفع نیاز روزمره جمعیت زمین اقدام میگردد.
برای برقراری سیستم پایدار حیات در روی کره زمین لازم است از روشهایی استفاده کنیم که کمترین میزان برداشت از کربن محبوسی ملیونها سال قبل برداشته شود.
جدای از حفظ محیط زیست ، هزینه کمتر و رفع نیاز به احداث سیستمهای فاضلاب در سطح شهرها نیز از دیگر سودمندیهای این کار هستند.