چین اشتباهی در توسعه داشته است . آنها گفتند بگذار اول پیشرفت کنیم بعدا مشکلات حاصله را اصلاح خواهیم کرد . حالا پیشرفت کرده اند و هنوز دنبال رفع معایب داخلی نیستند . این است اشتباه بزرگ چین 
الان آنقدر بزرگ شده اند که توان یافتن اشکالات را ندارند و اگر آنرا پیدا کردند ، انچنان بزرگ است که هزینه و زمان اصلاح آن زیاد است .
اما ما و دیگر کشورهایی که در پشت سر این غولهای پیشرفت قرار داریم این مشکل را نداریم و میتوانیم اشکالات را یافته و از آنها احتراز کنیم .
حمایت دولتی یکی از بزرگترین مشکلات ساختاری چین است . ( کشورهای غربی نیز این مشکل را دارند )
تشکیل سرمایه داران بزرگ از دیگر مشکلات چین است . چطور میشود مالکیت را به مردم داد به نحوی که سرمایه داران بزرگ تشکیل نشوند ؟
( خود سرمایه داران مشکل نیستند بستر مشکل است . اشکال تشکیل سرمایه داران بزرگ این است که نشان میدهد مسیرهای مالی امکان دارد به یک دریاچه ریخته شود . در حالی که اگر در بستر جامعه پخش میشدند وضعیت دیگری پدید می آمد . )
عدم هماهنگی با محیط اجتماعی و اکولوژیک اشکال دیگری است که نه فقط در چین بلکه در کل جهان شاهد آن هستیم .
از جمله مشکلات دیگر این است که به جای رفع نیازها به داشتن ها توجه شده است .
مشکل رفت و آمد جای خود را به داشتن خودرو شخصی داده ( از این رو چین بزرگترین خودرو ساز جهان شده و مشکلات همراه آنرا تجربه میکند ) مشکل داشتن مسکن جای خود را به تولید انبوه مسکن داده و از شهرهای خالی از جمعیت تا مناطق پر تراکم شهری با همه مشکلات اجتماعی آنرا بوجود آورده است .
موارد زیادی وجود دارد که قبل از وقوع میشد در خصوص آن اندیشه کرد و آنرا حل نمود . اما چین در همه اینها بواسطه اینکه رشد کرده ، عقب افتاده است .
بازیگران جدید میتوانند بدون این مشکلات رشد کرده و با سرعت بیشتر و راندمان بهتر از چین پیشی بگیرند .
