باید تکنولوژی هایی توسعه یابند که همه مردم به آن بپردازند و استفاده از آن اقتصادی باشد . در نتیجه رشد یک جامعه با کاهش گازهای گلخانه ای رقم خواهد خورد و همه به این سمت خواهند رفت . 
استفاده از انرژی های تجدید پذیر اقتصادی یکی از این راه حل ها است . جریمه کردن کارخانجات سازنده همه اقلام برای شروع مثلا اقلام مصرفی در بسته بندی به نحوی که آلودگی کمتری ایجاد شود راه دیگری است .
سیاستمداران ، سیاسی فکر می کنند . این مهندسان هستند که راه عملی مشکلات و آن کارهایی را که انجام می دهیم را باید پیدا کنند.
چیزی مشابه نشست گلاسکو برای مهندسان لازم است . سیاستمداران را نباید دعوت کرد . آنها به این رویدادها به عنوان تریبونی برای وعده دادن و شو دادن نگاه می کنند . مسائل را مهندسان حل می کنند. همچنین گروهی از فعالان محیط زیست را . آنها هم کار عملی انجام نمی دهند . جهان باید با واقعیت آشنا گردد و با عمل نجات یابد . گر چه خبر دادن و گفتن این که این خیلی مهم است ، مهم است . اما الان همه می دانند که اهمیت قضیه چیست . سیاستمداران و فعالان محیط زیست در خانه و سر کار خود می توانند از این نشست حمایت کنند .
دو بخش نشست مهندسان خواهد داشت .
یکی بخشی که دستاوردهایی که می توانند کمک کنند و یا باعث کاهش آلاینده های جوی می شوند ، معرفی گردند و راه های توسعه استفاده از آنها به بحث گذاشته شود.
بخش دوم طرح مسئله است .
خیلی جاها نیاز به کار تحقیقی و مهندسی دارد . باید بدانیم که وقت نداریم ، جهان به زودی به جایی که بشر نخواهد توانست در آن زندگی کند تبدیل خواهد شد . و خود به خود با حذف بشر ، شاید پس از چند صد سال ، محیط را برای گونه هوشمند دیگری مهیا کند .
اما ما نباید اجازه دهیم که منقرض گردیم !
راه سوم استفاده از بعضی اقلام آلوده ساز محیط هست که باعث حذف آلاینده های بدتری می گردد.
همه می دانند سوخت نفتی بد است . اما ذغال سنگ بدتر است . باید نفت بیشتری تولید گردد تا استخراج زغال سنگ اقتصادی نباشد . هر جا امکان پذیر باشد گاز به جای این دو استفاده کنیم و بدانیم که هر سه این سوخت ها را به زودی باید با انواع عاری از آلودگی جوی تبدیل کنیم .
نشست مهندسان هر چه زودتر برگزار گردد ، امکان حیات بشر روی سیاره زمین بیشتر خواهد شد .
