فرض کنیم خطوط اتوبوس و مترو را زیاد کردیم ( به
حد کافی ) و هزینه آنرا نزدیک به صفر رساندیم . چه اتفاقی برای جامعه خواهدافتاد ؟
مشکل ترافیک حل خواهد شد ؟
خیر – بدتر خواهد شد !
با تسهیل رفت و آمد تنها سبب خواهیم شد که هزینه
کارگر ( ساده یا متخصص ) برای واحدهای اداری ( و غیر اداری ) مرکز شهرها کاهش یابد
. بنابراین به جای این که مانند زمانهای قدیم ،" که مردم برای رفتن به سر کار
چند خیابان را پیاده طی میکردند " در حال حاضر با تعویض چند خط مترو و اتوبوس
چند ساعتی در روز را مردم برای رفت و آمد به محل کار طی میکنند . در واقع با گسترش
خدمات حمل و نقل عمومی باعث میشویم حومه نشینی افزایش یابد . این امر فی نفسه نه
خوب است و نه بد . باید هر مسئله را در جای خود بررسی نمود .
برای کاهش ترافیک برعکس باید شرایط تردد خودرو و
رفت و آمد را محدود و کم نمود .
تصور کنید که در خانه مورچه ها ترافیک درب ورودی
و مرکز نگهداری غذا زیاد شود . در آنصورت آنها به راحتی یک مرکز جمع آوری غذای
دیگر در جای دیگری طراحی و اجرا خواهند نمود . آنها تونلهای موازی احداث نمیکنند .
اگر آنها میتوانستند مترو و خطوط ویژه برای این
کار و در مسیر مذکور داشته باشند ، حتما این کار را کرده و با مشکل ترافیک مواجه
میشدند . اما خوشبختانه آنها بر اساس ظرفیت طبیعی تردد کار میکنند . اگر ترافیک
زیاد شد ، کل ترافیک را کاهش میدهند .
خوب است از مورچه ها درس بگیریم و مراکز تردد را
به محل زندگی مردم نزدیک کنیم . برای تردد محدودیتهای بیشتر ایجاد نمائیم . ( مثلا
ممنوعیت تردد ساعتی در بعضی مسیرها ) بدین وسیله مردم ناچار خواهند بود برای سر
کار رفتن ، نزدیک محل کار زندگی نمایند و به این وسیله بسیاری از ترددها کم خواهد
شد .
این مبحث را میتوان بسیار امتداد داد و راه
کارهای ممکن نیز زیاد است . کارشناسان باید بررسی همه جانبه نموده و بهترین راه
کارها را ارائه نمایند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر