افراد در سختیها پخته میشوند. این اصطلاح قدیمی و بر اساس تجربه بین نسلی است . در واقع در سختیها افراد توانمندی بیشتری پیدا میکنند. مانند یک ورزشکاری که با وزنه های بزرگتر ، قویتر میشود.
استفاده از وزنه ثابت ، افراد را قویتر نمیکند گر چه برای ورزشکار راحتتر است ، اما تلاش سخت در استفاده از وزنه های بیشتر ( مطابق دستور مربی مناسب ) باعث قویتر شدن افراد میشود.
دانش آموزان نیز اینچنین هستند . آنها نیز هر سال با درسهای جدید مواجه میشوند و ذهن آنها با تلاش بیشتر آشنا میشود. تمرینات ذهنی دانش آموزان ، علاوه بر آنچه می آموزند ، باعث میشود که در مواجهه موارد جدید ، توان حل مسائل را داشته باشند.
مربی زندگی افراد بشر نیز خداوند است . اکثر سختیها و بلایای زندگی باعث تقویت ما میگردند.
با علم به این امر ، آیا از خداوند بخواهیم که بلا را از ما دور کند ؟ از خداوند راحتی بخواهیم ؟ در حالی که میدانیم این امور به عدم آموزش و عدم رشد ما منجر میشود ؟
آیا خداوند برای ما رشد میخواهد یا میخواهد در همین سطح که هستیم بمانیم ؟
گر چه هر تمرین سختی نیز نیاز به استراحت دارد ، اما تلاش کردن و در کشاکش سختیها قوی شدن لازمه حیات بشری است . میزان استراحت را نیز خود مربی بهتر میداند . بنابراین بهتر است که کلیه مسائل را به مربی سپرد .
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو راضی باشی ، بقیه بی خیال
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر