سیاهچاله ها جاذب مواد هستند , اما نمیتوانند مواد را از مرز افق دید به داخل بکشند. بنابراین مواد را به اطراف پراکنده میکنند. این مواد با جاذبه سیاهچاله روی مسیر کروی به دیسک مرکزی میرسد و روی دیسک مرکزی به سمت سیاهچاله حرکت میکنند.
این حرکت شبیه مدار s2 در مدل اتمی است.
اگر این چنین باشد , میتوان انتظار مدارهای p6 و d10 را در انواع کهکشان ها داشت.
مدار p1-p2-p3-p4 میتواند شبیه دو دیسک در دو طرف سیاهچاله باشد. چیزی مانند چشم .
همچنین میتوان از تطابق دانش پیوندها در شیمی اینطور استنباط کرد که کهکشان ها مانند مولکول ها میتوانند یک خوشه بسازند. این خوشه کهکشانی میتواند سالهای طولانی ساختار خود را حفظ کند یا در ارتباط با سایر خوشه ها تغییر کند.
از سوی دیگر میتوان پیش‌بینی فراوانی هر نوع کهکشانی را انجام داد.
کهکشانهای دیسکی مانند هیدروژن بیشترین فراوانی و انواع گروه d کمترین فراوانی را خواهند داشت.
در خصوص خواص خوشه ها و انواع ارتباط کهکشانها نیز بسیار میتوان سخن گفت.
این تشابه اگر وجود داشته باشد ( که به نظر میرسد عین واقع باشد ) دریچه جدیدی از جهان بینی کیهان شناسی و اتم شناسی را برای ما باز میکند .
از انفجار هسته‌ای و همجوشی هسته‌ای میتوان پی برد که چگونه ممکن است یک نوع کهکشان به نوع دیگری تبدیل گردد و برعکس, از برخورد دو کهکشان میتوان همجوشی هسته‌ای را بهتر درک نمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر