طبیعت انسانی اذعان میدارد که گر چه در همه انسانها , خصائل انسانی یکسان وجود دارد, اما این خصلت ها برابر نیستند.
از جمله این خصائل دوست داشتن دیگران است. همه مردم بچه‌ها را دوست دارند. اما میزان این محبت در افراد مختلف فرق میکند, بعضی بیشتر و بعضی کمتر این ویژگی را در خود دارند.
میتوان پیش‌بینی نمود که افرادی وجود دارند که دارای بیشترین و کمترین این خصلت ( و البته برای همه خصائل انسانی میتوان این کار را کرد ) باشد.
محبت زیاد در افراد , رفتار آنها را تغییر میدهد, کما این که محبت کم نیز چنین است.
کسانی که دارای بیشترین محبت باشند , ارتباط ویژه‌ای با خداوند که مظهر محبت است پیدا میکنند.
این نوشتار را میتوان بر اساس زمینه‌های فطری و انسانی ادامه داد. اما مهم است همگان بدانند که این تفاوت وجود دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر