در گذشته , اقتصاد وابسته به منابع محلی بود. از اینرو اقتصاد معیشتی بصورت روستایی میتوانست رشد کرده و ادامه یابد.
وقتی جمعیت رشد میکرد, روستاهای جدید ساخته میشد و این فرآیند ادامه داشت تا جایی که امکان رشد روستاها محدود گردید. این امر به دلیل محدودیت‌های محلی مثل دسترسی به آب و زمین بود و یا مشکلات امنیتی و بلایای طبیعی و غیره عامل محدودیت بودند.
امروز تقریبا تمام مکانهایی که امکان روستای کشاورزی و دامداری باشد, اشغال شده است. اما روستاهای از انواع دیگر امکان بوجود آمدن و حیات خواهند داشت.
روستاهای گردشگری
روستاهای خدماتی برخط ( آن لاین )
روستاهای نظامی ( برای تامین امنیت مرزی یا سرزمینی, برای انسانها و حیات وحش )
روستاهای بیمارستانی ( ارائه کننده خدمات ویژه به عموم )
روستاهای خیریه ( نگهداری از سالمندان , کودکان بی سرپرست و غیره )
و سایر انواع روستاهای ممکن که بدون آسیب به محیط زیست, امکان سکنای بشر را فراهم آورد.
این راه کار برای حل مشکل توسعه شهرنشینی در سرتاسر جهان قابل استفاده است. لزومی ندارد شهرنشینی با عواقب حاشیه نشینی و سایر مشکلات آن توسعه یابد. حتی در شهرها نیز روی کرد اقتصاد منطقه‌ای کمک میکند تا ترافیک و سایر معضلات شهری کاهش یابد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر