میتوان با طرفهای خارجی روی این میادین به توافق رسید .
نصب تجهیزات بصورت مشترک ( با توافق طرفین ) و درصد سهم از محصولات ( نفت و گاز ) نیز با توافق قایل معامله است .
بدین ترتیب سهم بزرگی از سرمایه‌گذاری نفت و گاز کشور که بدون درگیری با منابع مشترک ( که قبلا غربیها در آنسو سرمایه‌گذاری کرده‌اند و مایل به سرمایه‌گذاری در این سو نیستند ) قابل اجرا است .
در این حالت منابع داخلی برای تمرکز روی میادین مشترک خواهد آزاد خواهد ماند .
افزایش توان تولید منابع نفتی ایران از لحاظ استراتژیک برای ایران لازم و برای جهان سودآور و مطلوب است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر