سیستم مطلوب میتواند شامل موارد زیر باشد.
مراحل ارائه خدمات از کلان ملی, منطقه‌ای, شهری تا محله‌ای تقسیم شود.
مهم نیست چه کسی هزینه را میپردازد ( به هر روش پرداختی, در نهایت مردم پرداخت کننده نهایی هستند ) مهم روش پرداخت است.
از طرفی کیفیت خدمات باید تضمین شود. و مسئولیت دولت در ارائه خدمت به همه و به میزان کافی نیز باید مد نظر باشد.
برای موارد زیر تصمیم گیری شود.
چه خدماتی باید ارائه شود, خدمات اضافه چگونه باشد, درست بودن تصمیمات و خدمات تضمین گردد. نقش بخش خصوصی در مجموعه چگونه باشد و بسیاری مسائل دیگر.
واقعیت این است که در طی زمان نخبگان گروه پزشکان از ارائه خدمات مناسب و کافی فاصله گرفته‌اند. بدلیل سودآوری شغل پزشکی, افرادی که واجد شرایط نیستند نیز پزشک شده‌اند. آنها حتی ممکن است تشخیص اشتباه را نیز مرتکب شوند. همچنین خدمات غیر ضروری را تجویز نمایند.
صحت نیاز به درمان و ارائه خدمت باید تضمین گردد.
سوابق پزشکی افراد باید برای ایشان در جایی ثبت گردد. و البته از این سوابق در درمان بعدی استفاده گردد.
از این مجموعه اطلاعات میتوان سوابق طبابت پزشکان را نیز استخراج کرد. آنها نیز باید مورد ارزیابی قرار گیرند.
نوشتن داروی زیادی و غیر ضروری از مواردی است که به راحتی میتوان آنرا کنترل کرد. همچنین پزشکان حاذق را میتوان شناسایی و تشویق کرد.
چون ارائه این خدمات به سلامتی و حیات مردم ارتباط دارد, نقش کنترلی دولت واضح و مبرهن است. اما تا آنجا که امکان دارد , دولت باید نقش اجرایی خود را کمتر نماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر