باید روابط دوستانه باشد . اما این روابط دوستانه با تسهیل رفت و آمد مردم دو سوی مرز با یکدیگر و همچنین عبور کالا باید فراهم گردد و ارتباط و انسجام بیشتر گردد.
برای این کار باید قیمت کالا در دو سوی مرز یکسان باشد . در نتیجه مواد غذایی و مایحتاج یک طرف از سوی طرف دیگر تامین نخواهد گردید و آن در نتیجه منافع یکطرفه تامین نخواهد گردید.
نظر به ارتباط پاکستان با ایران ، این قیمتها باید به نحو هوشمندانه با تغییر نرخ ارز یکسان سازی گردد.
در واقع ارتباط ارزی و نرخ ارز هدف را که بانک مرکزی هدف گذاری میکند باید به نحوی تغییر یابد که قیمت ها در دو سوی مرز پاکستان و هندوستان یکسان باشد .
این ارتباط روپیه هند با ریال ایران اولویت بیشتری خواهد داشت تا ارتباط ریال ایران با یورو یا سایر ارزهای دیگر.
با این کار کالاها و خدمات هندی امکان رفت و آمد اقتصادی به ایران را خواهند یافت و مردم دو سوی مرز نیز مشکلی نخواهند داشت و زندگی طبیعی ایشان صدمه نخواهد دید.
این اتفاق در زمانی که پاکستان با ایران یکپارچه گردید قابلیت اجرا خواهد یافت . با توجه به هم زبانی مردم سند و پنجاب در دو سوی مرز ، بازرگانان هر دو کشور امکان تبادل کالا و تجارت را در حدود دو امپراتوری ( هند و ایران ) خواهند داشت و این برای دو کشور مفید و اقتصادی و مایه رشد خواهد گردید .
در این تجارت کارآئی و بهره وری صنعت ها است که تعیین خواهد کرد کدام صنعت در کدام کشور سود بیشتری خواهد داشت و از مزیت نسبی بیشتر برخوردار خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر