قوانین و ساختار اقتصادی و سازمانهای یک کشور نیز جزو منابع تولید ثروت هستند.
این منابع تجدید پذیر بوده و اغلب مصرفی نیستند. این موارد میتوانند باعث رشد یا کاهش ثروت یک جامعه گردند.
سرزمین بکر بدون قانون و بدون ساختار اقتصادی ( مانند سرزمین آمریکا برای نخستین مهاجران اروپایی ) را میتوان با محدودیتهای قانونی هدایت کرده تا از ثروتهای بالقوه موجود به بهترین حالات استفاده گردد.
در نقطه مقابل وجود ساختار اقتصادی و قوانین کشور ونزوئلا در این اواخر مانع رشد و فعالیت اقتصادی گردیده است . در حالت فعلی ایجاد ثروت در این کشور ممکن نیست و هر روز مردم این کشور از ثروت موجود برداشت کرده و موجودی ثروت ایشان کاهش میابد .
اصلاح مداوم قوانین و ساختارهای اجتماعی و اقتصادی میتواند مکانیزم بهینه هر زمان را با توجه به تغییر مداوم شرایط محیطی و داخلی فراهم کند.
رویکرد این تغییرات باید دید به اینده باشد . استفاده از دانش گذشته و پیش بینی حرکتهای آینده میتواند قوانین را به نحوی تغییر دهد که برای فردا شرایط بهینه حاصل گردد.
تغییرات مداوم ساختار و قوانین در کنار نیاز به ثبات قوانین برای رشد و اطمینان اقتصادی باید تواما مد نظر قرار گیرد تا شرایط ایده آل برای فعالیتهای اقتصادی فراهم باشد .
مدیریت این تغییرات مداوم برای دولتها نیز امر مهم و دائمی است که باید متوکل خاص خود را داشته باشد و این امر چالش خاص خود را خواهد داشت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر