واقعیت این است که سازمانهای اطلاعاتی همه کشورها روی همه شرکتهای داخلی نظارت دارند . چه بهتر این نظارت بصورت ملموس صورت پذیرد . حضور یک نفر در هیئت مدیره شرکتها میتواند عملیات مخفی کاری را غیر لازم نماید . از سوی دیگر همه شرکتها نیز میدانند و اغلب موردی برای مخفی کاری بر علیه دولت خود ندارند . از این جهت آنها نیز این رویکرد را حمایت خواهند کرد .
حقوق این افراد از صندوقی دولتی قابل پرداخت است بر اساس و استاندارد های دولتی . اما بودجه آن را شرکتها بصورت حق یک نفر از هیئت مدیره پرداخت خواهند کرد .
این کار اطلاعاتی است و جنبه فنی مرتبط ندارد . از این رو لازم نیست متخصصین به این کارها گمارده شوند .
بهترین افراد برای این سمت ها نظامیان هستند که در نزدیکی بازنشستگی قرار دارند .
این افراد با موارد اطلاعاتی در طول خدمت آشنایی کامل پیدا کرده اند . از سوی دیگر شیطنت های ممکنه افراد جوان را نیز ندارند . آنها آرام و متین در صندلی خود نشسته و یک عمر تجربه را در جلسات به کار میگیرند تا ضمانت نمایند هیچ حرکت خلافی صورت نخواهد گرفت . طبیعتا این افراد در جلسات اجازه صحبت یا رای دادن ندارند . آنها صرفا گزارش خواهند داد و در صورت عمل کردن نیز واحدهای مرتبت بالاتر بر حسب مورد وارد عمل شده و ضمن بررسی همه جانبه کار شبهه ناک اقدامات ازم را انجام خواهند داد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر