ایجاد مانع بین خورشید و زمین باعث میشود تا میزان کمتری از گرما به زمین برسد ، اینکار در کنار سایر روشهای جلوگیری از مصرف کربن در زمین لازم است.
اولین برداشت ، آزمایشی بود که در ارتفاع بالای جو انجام شد . مقداری آب در آنجا اسپری شد . آن آب یک لایه ابر یخی ایجاد کرد که به تدریج تصعید میشد . اما نشان داد که ایجاد مانع موثر و عملی است .
هم اکنون در حال بررسی ایجاد حبابهای کربنات کلسیم در جو میباشند . این لایه پایدارتر است . اما متخصصان فن از یخچالهای باستانی ایرانیان بی اطلاع هستند .(1)
خود این لایه ها اثر گلخانه ای ابرها را ایجاد میکند و اجازه نمیدهد تا گرمای زمین به فضا ارسال گردد. خورشید گر چه گرما بخش زمین است ، اما درصد ناچیزی از فضایی را که تبادل دمایی تابشی با زمین دارد را به خود اختصاص میدهد .
ابرهای ارتفاع پایین مانع خروج گرمای زمین نیز میشوند . در واقع این ابرها گرما را روی زمین محبوس میکنند ( مثل زهره ) این ابرهای ارتفاع بالا هستند که میتوانند مانع رسیدن نور خورشید به زمین گردند و از طرفی مانع خروج گرمای زمین نمیگردند.
ارتفاع این ابرهای مفید چیزی در حدود مدار سنکرون است . چیزی مثل کسوف
(1)این یخچالها بدین ترتیب بود که آب نهرها را در زمین وسیع کنار شهرها میریختند . این آب شبها با فضای بین کهکشانی تبادل دما داشت . طبیعتا آب یخ میبست . برای جلوگیری از اثر گرمای محیط و ارتفاعات اطراف ، گاهی برای این یخچالها دیوار نیز احداث میشد . آب یخ میبست و روز این یخها را با کاه در مخازنی انبار میکردند تا در تابستان یخ داشته باشند .
یخ در بهشت و بستنی از محصولات تابستانه بود که با این تکنولوژی بیش از دو هزار سال است در ایران تولید میگردید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر