در سال 1911 زلزله به بزرگی بیش از 7 ریشتر باعث بوجود آمدن دریاچه ای بزرگ با عمق بیش از 500 متر بر روی رودخانه " مرو آب " یا " مرغاب " بوجود آورد . این دریاچه سر ریز دارد و سر ریز آن ادامه رودخانه را تشکیل میدهد . دانشمندان خطر خراب شدن این سد طبیعی را اعلام نموده اند ( در اثر یک زلزله دیگر یا سایر عوامل طبیعی ) و سکنه پایین دست از مناطق زندگی خود کوچ کرده اند . ( گر چه برای تمام مسیر رودخانه چنین خطری وجود دارد که تا کنون کاری برای آن صورت نگرفته است .
برای ساخت نیروگاه آرغون در تاجیکستان سرمایه گذاری سنگینی انجام شده است . اما این دریاچه سد طبیعی دارد . تنها نیازمند تجهیزات تولید الکتریسیته و اتصال آن به آب خروجی دریاچه وجود دارد .
این اتصال کاری ساده نیست . اما با دانش و امکانات امروز این کار عملی است .
چنانچه این دریاچه را با نیروگاه های برقی مجهز شود ، میتواند الکتریسیته زیادی را برای مردم و کشورهای منطقه با کمترین سرمایه گذاری ایجاد نماید .
به واسطه نزدیکی این نیروگاه به کشورهای چین و پاکستان و افغانستان ، همچنین قرقیزستان ، برق مصرفی آن حدود با کمترین اتلاف انتقال قابل تامین خواهد بود . همچنین برای تاجیکستان درآمد ارزی ایجاد خواهد شد . بعلاوه ارتباط تجاری الکتریسیته در منطقه میتواند امنیت منطقه را نیز تحت تاثیر گذاشته و امنیت منطقه را نیز افزایش دهد .
همچنین با کنترل ارتفاع سد میتوان از وقوع حوادث آینده پیشگیر نمود یا خطرات آنرا به حداقل رساند . همچنین به واسطه حضور تجهیزات میتوان از کمترین اتفاقاتی که ممکن است در آینده برای سد خطر ایجاد نماید مطلع شد و از وقوع آن جلوگیری کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر