ما مسلمین را اعتقاد بر این است که همه چیز در قرآن هست . لذا باید بگردیم و آنرا بیابیم .
بنابراین درویشی نیز باید در قرآن باشد . در داستان اصهاب کهف میفرماید ...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا ﴿۱۰﴾
آنگاه كه جوانان به سوى غار پناه جستند و گفتند پروردگار ما از جانب خود به ما رحمتى بخش و كار ما را براى ما به سامان رسان (۱۰)
گروهی بودند که زن و زندگی و مال دنیا را پشت سر گذاشته و به غار پناه گرفتند ( جایی که کسی نباشد – عزلت گزیدند ) و روی سخن به خدای خود نموده و عرض کردند که خدایا از جانب خودت رحمتی عنایت کن و که ما را آماده نماید به امر تو ( فرمانی که برای ما صادر شده است که اشاره است به رحمت درخواستی ) رشد نمائیم .
در واقع به زبان ساده رشد تکوینی خود را از خداوند درخواست مینمایند .
اما سایرین اینطور نیستند .
کسانی که اینچنین باشند .... در وصف ایشان درمانده ام .... بنده خدا هستند که " ایاک نعبدو " و از خدا میطلبند که " ایاک نستعین "
این افراد را درویش گوئیم .
چون از خدا طلب کنند ، به واسطه " ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ " خداوند ایشان را استجابت میکند .
استجابت چگونه است ؟ در داستان بعدی مشاده میکنیم که خداوند موسی را به مرج البحرین و متابعت خضر میفرستد . الی آخر داستان .
پس اول طلب و درویشی آن است که خداوند فرمود . آنها از خداوند طلب رحمت جهت رشد میکنند .
آیات بیشتری در قرآن داریم از جمله آیات بیعت کردن و غیره . در اینجا به همین چند خط بسنده میکنیم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر