آنچه امروز میگویند و میکنند ، به کنار باید با اندیشه روش پیامبران الهی را مشاهده نمود .
اول برخورد رفتاری پیغمبر بود . پیغمبران وبخصوص پیغمبر اسلام بسیار مهربان به خلق خدا بودند . هیچگاه کسی را از خود نمی راندند و ترد نمیکردند . هیچ کسی را لایق آتش نمیدانستند و از این رو با روی خوش همه کس را پذیرا بودند و بار خلق را می کشیدند .
دشنام و آزار غیر مسلمانان را با روی خوش تحمل میکردند . ( روش حضرت مسیح ع نیز اینچنین بود و همچنین نگوییم همه ، چون سند و تاریخ همه را نمیدانیم ولی منطقا همه آنها روش مشابه داشتند )
در مرحله بعد از رفتار و روی خوش و خدمت به خلق خدا - گفتار زبانی است .
بیان احکام شرع و درخواست برای تغییر رویه زندگی امری صحیح نیست و اغلب پاسخ نمیدهد . این روش برای کسانی که در حال جستجو هستند پاسخگو است . و آنها نیز اگر با مبلغ اهل کلام برخورد نکنند ، خود راه را خواهند یافت . آنها راه را از خدا میطلبند و خداوند راه را به ایشان نشان میدهد .
در مرحله زبانی باید اخلاقیات بیان شود و عمل گردد.
به جای نماز - سپاسگزار بودن از خداوند بیان گردد و از صدقه - کمک به خلق به دستور الهی و این که برای سوال کننده در مال ما خداوند سهمی گذاشته است .
این سخنان و عمل به آنها تبلیغ عملی است .
در مرحله آخر بعد از این که افراد مسلمان میشدند ، در پی اجرای اسلام می افتادند در آن صورت به افرادی که احکام را میدانستند مراجعه میکردند و سوال میکردند . خیلی از مسلمین نیز مجری احکام نبودند . بنابراین سوال نمیکردند . ابوسفیان نمونه آنها بود .
این روش تبلیغ پیامبران الهی بود .
حدود شرعی را نیز حاکم شرع باید معین نماید که بر حسب زمان و مکان با جرح و تعدیل همراه میگردد .
افرادی که تعدادی کتاب خوانده اند توان اجرای احکام شرعی را بر روی دیگران ندارند . این حق را هیچ کس به شخص دیگری نداده است . حتی خادمین حاکم شرع نیز حق دخل و تصرف در حکم حاکم شرع را ندارند .
نظر به این که جامعه اسلامی یکی است ، پس حاکم شرع نیز یک نفر است . در خصوص این که آن یک نفر کیست بحث وجود دارد و نظر علما مختلف است . اما این میرساند که هر کسی غیر از آن یک نفر که مدعی گردد ، دروغگو است و موستوجب تنبیه . که تنبیه آنرا خود حاکم شرع میداند و عمل خواهد کرد .
انشاءالله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر