اسلام برای ایران چه کرد ؟

آیا واقعا این سوال صحیح است ؟ برای پاسخ به آن باید سوال پیش زمینه‌ای را جواب داد . دین برای فرد چه میکند ؟
فرد بی دین چگونه است ؟
تعریف دین " دین شکل دهنده روش زندگی است "  پس آنچه اعتقادات شخص است که در اعمال او تاثیر میگذارد دین است .
مراحل کنترل انسان,  شامل مکانیزم رفلکس طبیعی( مانند رفتار لرزش در سرما , یا تحریک عظلات از آتش ) , مکانیزم رفلکس حیوانی ( مانند رفتار آدم تشنه و گرسنه ) , رفلکس رفتار عقلانی ( تفکر و تصمیم در موارد خاص, موارد عام جزو رفتار حیوانی گونه انسان است ) , رفتار بر اساس اعتقادات  ( دین )
تاریخ نشان داده همه جوامع انسانی به گونه‌ای خدا اعتقاد دارند , جدای از آنکه واقعا وجود داشته باشد ( خدا ) آنچه به خدا نسبت میدهند , کنترل کننده و مجری رفتار انسان ها و جوامع بشری است . اگر این خدا مهربان باشد , مردم در راحت و آسایش زندگی کرده‌اند و اگر خشن باشد , مردم در رنج و الم .
خدای ادیان ابراهیمی,  خدای مهربان است.  آنگونه که علی ع را وقتی دشمن دست بسته به صورت او تف میکند , بلند میشود تا خشم شخصی را کنترل نماید . همان کس که شبها برای یتیم ها غذا میبرد . هم او شیر میدان نبرد بود و هیچ کسی را از دین بیرون نکرد , حتی قاتل خود را که در دم آخر شیر خود را به او داد و گفت اگر نی خورد شفیع او میشدم و ...
پس دین برای شخص و جامعه آسایش و راحتی و رنج و الم را می آورد .
اما مدعیان دین هم که مجری امور دینی هستند و دنیا را تقسیم می کنند در این میان سهیم هستند .
تاریخ حکومت‌ها در ایران نشان میدهد اکثرا به واسطه دین قیام کردند ( هخامنشی ها , پارتی ها , ساسانیان , خلافی عباسی , آل زیار , آل بویه , صفویه و غیره تا این اواخر حکومت 40 ساله ) آنها که خوب شروع کردند , وقتی از اصل دین جا ماندند حکومت شبه دینی شد و شکست خوردند و سرنگون شدند , سلطان حسین , شاه دست نشانده درباری بود . اگر افغان ها نمی آمدند , جور دیگر نابود میشد .
حال بازگردیم به پاسخ سوالات .
دین رفتار انسانی فرد را شکل میدهد و آنکس که دین ندارد , هر کاری را مباح میداند . ( اعتقاد به یک چوب خشک بهتر از بی اعتقادی است )
دین برای جوامع چه میکند ؟ اگر مجریان جامعه دین دار ( مهربانی ) باشند , جامعه در آسایش و راحتی پیشرفت خواهد کرد . در غیر اینصورت همواره منافع گروهی برآورده خواهد شد و اکثریت در رنج خواهند بود .
آنچه به نظر مهم است,  ما هستیم.  چه میخواهیم بکنیم ؟ خواهیم ساخت یا در اندیشه کشتن و خراب کردن کارهای دیگران هستیم؟
نه فقط در جامعه , بلکه درون خودمان , در حال ساختن و عشق و محبت به هم نوع هستیم یا در حال افروختن آتش درون برای سوزاندن دیگران ؟