هم اکنون در تمام کشورهای دنیا مدارس دینی – با دین خاص در حال کار هستند.اما چنانچه در دانشگاه ها بخواهیم آنرا ارائه کنیم به چه گونه میشود؟
بهتر است اصول اسلام ، بدون گرایش خاصی در دستور قرار گیرد و در واحدهای جداگانه ، گرایشهای متفاوت عمده جهت آشنائی ارائه گردد.
اصولا همه فرق ، به یک اصول مشترکی اعتقاد دارند و اختلافات ناچیز هستند. این اختلافات را نیز میتوان توضیح داد.این دروس را میتوان روی شبکه های اجتماعی و اینترنت گذاشت تا همگان بتوانند استفاده کنند و همچنین میتوان امتحان –آن لاین – بر قرار نمود تا اگر کسی خواست بتواند مدرک هم داشته باشد. که این دوره ها را گذرانده است.
نقاط اختلاف .....
واقعا اکثر اختلافات به گونه ای است که در خصوص انجام آن توسط سایرین ، کسی نمیگوید که مبطل دین است ....مثل وضو
علمای شیعه هم میدانند که تهارت شرط است و نمی گویند اگر به روش اهل سنت وضو بگیرید ، وضو باطل است و نماز اهل سنت با دست بسته باطل است و ..... و بر عکس
حتی گروه هائی مانند بهائیت که میگویند ، منجی آمده است ، میتوانند نقاط مشترکی داشته باشند ...که باشد آمده است ..اما دنیا در عدالت قرار نگرفت....ما همگی میتوانیم منتظر آن کس که وقتی می اید ، دنیا اصلاح میشود بمانیم ... حتی اگر فکر کنند که همچین منجی نخواهد آمد ، لا اقل در پیغمبر و کتاب خدا با ما شریک هستند و باید آنرا اجرا نمایند.....میتوان با همه مردم نقاط مشترک یافت.
به طوری که کسی معترض دیگری نشود .
و نقطه مه ماین است که از دین نمیتوان دست کشید..خیلی مهم است . نمیتوان از زندگی کسی آنرا حذف نمود.....گر چه در قرون وسطی مسیحیان و قبل از آن یهودیان و همان زمانها زرتشتیان و اینروزها مسلمین دارای علمائی بودند که دین را بازیچه دنیا کرده و یا عده ای از سادگی و جهل عوام در امور دینی برای مقاصد دنیوی خود استفاده نموده ا ند و در تمام طول تاریخ به نام دین خیلی ها را کشته اند.....اما از آن نمیتوان گذشت.باید باشد و مسلما صاحبی دارد . صاحبش از آن حفاظت خواهد کرد.
