فرض کنیم شما پول زیادی داشته باشید - بعد از مصرف کردن بخشی از آن برای نیازهایتان با بقیه آن چه می کنید . مشاوران مالی به شما می گویند یک سبد درست کنید . بخشی را در بانکها سپرده گذاری کنید و بخشی را در بورس و بخشی را طلا و ارزهای معتبر بخرید و بخشی را در املاک و غیره بگذارید . بدین ترتیب ضمن تضمین حفظ ارزش پول از سود طبیعی بازار هم منتفع می شوید .
اما اگر بدانید که بورس سقوط می کند . حساب کارگزاری بورس را نقد کرده و نقد نگه می دارید تا در کف قیمتی خرید کنید .
از طرفی در دنیای پیشرفته سود بانکی خیلی کم است و معمولا زیر قیمت تورم است . بنابراین کار عاقلانه این است که نقدینگی بانکی را نیز کاهش دهید . در زمان رکود قیمت املاک هم سقوط می کند . شما همیشه از کسانی که نتوانسته اند وام هایشان را بپردازند ، می توانید املاک با قیمت پایین تر خرید کنید . بازار طلا و فلزات اساسی جای خود را دارد و معمولا با رکود سایر بخشها رشد می کند ، اما سود آن ناچیز است . بیشتر ارزش پول را حفظ می کند .
در واقع پولهای دنیا به دنبال محلی ایمن برای سرمایه گذاری می گردند . چه این محل لاس وگاس باشد و چه کانال پاناما . سرمایه گذاران می خواهند مطمئن باشند که اولا اصل پول باز می گردد و ثانیا سود بهتری ( حداکثری ) از بازارهای دیگر بدست آورند .
برای این پولهای سرگردان می توان پروژه های بزرگ با بازگشت سود قابل قبول طراحی نمود .
کارهای بزرگی که با پولهای معمولی انجام نشود . مانند کانال تایلند که باعث کاهش مسیر کشتیرانی بین المللی برای بخش بزرگی از حمل و نقل دریایی می گردد. این کار باعث سود شرکتهای کشتیرانی ناشی از صرفه جویی زمانی ( سوخت و دستمزد و غیره ) باشد که بخشی از آن را می توان به عنوان عوارض عبور از کشتی ها گرفت .
پروژه های دیگری نیز هستند که می توانند از جریانهای دریایی برق تولید کنند . مانند بخش پر سرعت جریان گلف استریم در نزدیکی آمریکا که توان تولید انرژی الکتریکی زیادی را دارد .
این قبیل اقدامات می تواند ضمن بازگشت سرمایه خوب ، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی و گرمایش جهانی نیز شود .
از متخصصان می توان خواست که این گونه پروژه ها را شناسایی کنند و در جایی اعلام کرده تا مردم جهان داوطلبانه در آنها مشارکت کنند و البته شرکتها و بانکهای بزرگ جهان نیز می توانند در این زمینه ها پیشرو و نقش رهبری داشته باشند .
