دوران واکسن های قدیمی گذشته است . یک شیشه که با سرنگ مایعات آن را می کشند و به دیگران تزریق می کنند.
انواع دیگر واکسن مانند کزاز وجود دارد که با نوک سوزن آلوده بدن را خراش می دهند و همین باعث واکسیناسیون می گردد.
حالا برای کرونا و موارد مشابه یک میزان معینی ویروس مرده یا عواملی مشابه باید به بدن برسد . یا این مواد را در خون تزریق می کنند یا در عضله ، در هر حال می توان مایع را به میزانی درست کرد که درون سوزن فلزی تزریق جا شود. و انتهای سوزن هم بسته باشد .
حالا برای تزریق کافی است انتهای سوزن را باز کرده و مایع آن را با فشار آب مقطر یک سرنگ به بدن تزریق نمود. آب مقطر اضافی نیز برای بدن ضرر ندارد .
ابتدا و انتهای سوزن هم می تواند شکستنی باشد یا با فشار نقطه ضعیفی از آن باز شود .
بدین ترتیب ضمن ارزانی کل فرآیند ( از سورن تزریق به عنوان مخزن حمل واکسن استفاده می شود ) می توان با هزینه کمتری میلیاردها نفر را واکسینه نمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر