سه برادر آل بویه امپراتوری عباسی را متصرف شدند . اما با توجه به تقدس خلیفه عباسی نمی توانستند آنها را حذف کنند .و آن تقدس در آنها موجود نبود و آنها هم جایگزینی را برای آن عرضه نکردند . یا نخواستند یا با همین خلیفه عباسی به راحتی کار خود را پیش بردند .
اما سه سردار سلوکی که بعدها امپراتوری ایران را بین خود تقسیم کردند و طبیعتا جزو افرادی که با اسکندر آمدند نبودند و به احتمال زیاد از سران ارتش هخامنشی بودند ( در آن زمان همه سرزمین یونان تا مجارستان جزو امپراتوری هخامنشی بود و عجیب نبود که سرداران کشور از یکی از ایالات همین سرزمین بوده باشند )
این افراد اگر می خواستند کودتا کنند نیازمند یک جانشین برای شاه مقدس ایرانی بودند . ( شاه مقام خود را از فیض خداوند گرفته و این مقدس بودن شاه را می رساند ) باید یک شاه یا شاهزاده ،جانشین شاه هخامنشی می شد. برای همین به اسکندر نیاز داشتند تا تقدس اسکندر جانشین تقدس شاه شود. و شد . در نهایت بعد از تصرف همه سرزمین ، از دست اسکندر نیز رها شدند و سرزمین را بین خود تقسیم کردند .
