تجربه آمریکا بعد از پیروزی در جنگ سرد نشان می دهد که لازم است کشورها سناریوی پیروزی را بنویسند. ( آمریکا میتوانست بعد از فروپاشی شوروی ، مدینه فاضله آمریکایی را در دنیا پیاده نماید .همه ملت ها زیر یک پرچم و برابر با یکدیگر.سیستم انتخابات فدرال آمریکا میتوانست توسعه یابد و همه کشورهای دنیا را نیز در بر گیرد . بدینترتیب دیگر کشورها با یکدیگر نمی جنگیدند و همچنین قوانین حقوق بشر یکسانی میداشتند )
امروزه همه کشورها برای خود اهدافی دارند . اما کمتر کشوری است که به فکر تحقق اهداف و گام های بعدی باشد .
این برای آمریکا امروز نیز مصداق دارد . هدف این کشور چیست ؟ آیا آن چیزی است که رئیس جمهور این کشور می گوید ؟ اگر به آنها رسیدند چه باید بکنند ؟
آیا آن چیزی که آقای ترامپ می گوید ، قابلیت ادامه داشتن دارد ؟یعنی نسل بعدی نیز همین را می خواهند ؟
بعید به نظر می رسد که نسل بعدی آمریکا نیز همان چیزی را بخواهد که هم سن های آقای ترامپ می خواهند.
طبیعی است که نسل بعدی به زودی قدرت را در دست بگیرند و اهداف خود را پیاده کنند. اگر سیستم آمریکا را جوری سازمان دهی کنند که نسل جدید نتواند خواست خود را پیاده کند و به ناچار آنچه نسل فعلی می خواهد پیاده شود ، آنوقت یک گسست قانونی - اجرایی در این کشور اتفاق می افتد. این به معنی کاشتن بذر تجزیه یک کشور است . اگر تا حالا کاشته نشده باشد.
برای ما هم همینطور. ما در سرزمین امپراتوری های بزرگ هستیم . تاریخ چند هزار ساله ما سرشار از امپراتوری هایی است که پایتخت در جای جای این سرزمین داشته اند .
وقتی ما دوباره امپراتوری تشکیل دهیم و با یکدیگر یکی شویم ، چه خواهیم کرد ؟ برای آن روز هم باید برنامه داشته باشیم . نسل های بعدی ما چه آرزوهایی دارند . باید بتوانند در قالب جمعی به خواستهای خود برسند ، بدون اینکه نیازی به فرواشی یا قتل و کشتار باشد .
