در کتابها خوانده‌ایم که یک اتم اکسیژن و دو اتم هیدروژن یک ملکول آب میدهد .
کمتر کسی می‌داند که اگر فقط همین بود , زندگی امکان وجود پیدا نمیکرد .
ملکولهای آب هر چقدر باشند دست به دست هم داده و با پیوند هیدروژنی " یکی " می‌شوند .
در واقع یک اقیانوس آب با پیوندهای هیدروژنی به منزله یک موجود واحد است .
در این میان خواستگاه آبهای اولیه اهمیت پیدا نمی‌کند .
چه فرقی میکند کدام ملکول تز کجا آمده باشد .
بعضی از سفیدی برف کوهسار و یخهای قطبي آمده‌اند و بعضی از سوختن نفت و گاز سیاه پدیدار گشته , منشاء بعضی آتشفشان و گروهی از ابر پاک به مقصد دریا رسیده‌اند .
اما در اینجا بدون تفاوت و همه به منزله یکی هستند .
دست در دست هم و یک اقیانوس
مایه حیات
مملتها نیز چنین هستند . اگر همه دست در دست هم دهند , اقیانوس بزرگی خواهند شد که مایه حیات و سرافرازی را فراهم میکنند .
این رفتار انسانها را در آموزه های دینی دیده‌ایم . که همه انسانها یکی هستند . از یک ریشه و به یک مبداء میروند .
هر کس به ناحق کسی را بکشد مثل این است که همه را کشته و اگر کسی را حیات ببخشید , مثل ابن است که همه را حیات داده ...
ظاهرا همه ما انسانها مشابه ملکولهای آب دست در دست هم داریم .
در پنهان وجودمان همه دست در دست و یکی هستیم . این اقیانوس وجود ما که جامعه جهانی را میسازد , زاینده حیات و آباد کننده جهان است .
خوب است به یکپارچگی خودمان توجه نماییم و باعث زحمت سایر انسانها نگردیم . همه در یک جهت حرکت کنیم و هدف آبادانی جهان و ایجاد رفاه برای همه مردم جهان باشد . انشاالله
