سخن گفتن ( بیان کردن ) را به او اموختیم .
اگر این کار را نمیکرد چگونه بودیم ؟
اینطور نبود که فقط سخن و کلام را از دست داده باشیم .
بیان با اشارت هم هست . همچنین منظور خود را به دیگران نمیتوانستیم بیان کنیم .
هیچ ساختنی هم امکان ساختن نمیافت . چون هر ساختنی را منظوری است و امکان بیان منظور نیست .
وقتی نتوان با دیگر همنوعان ارتباط برقرار کرد , مفهوم اجتماعی بودن از بین میرود . تبدیل میشدیم به موجودات تنها ( مانند ببرها ) حتی برای تولید مثل نیز نیاز است منظور دو طرف به هم برسد . این یعنی امکان دو جنسی بودن نیز لازمه اش ارتباط است . پس موجودات تک جنسی هستند که با هم ارتباط ندارند .
این یعنی این " آموزش بیان " در طی میلیونها سال از شروع تکامل موجودات زنده آغاز گشته و تا امروز نیز ادامه دارد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر