۱۴۰۱-۰۶-۰۳

من عاریتی و تشکر بابت تسلیت

سلام
از دست دادن پدر دردی است که تا کسی حس نکرده باشه نمی داند چگونه است 
به کسی هم نمیشه گفت : انشاءالله حس نکنی 
مردم تسلیت می گویند . متشکرم . اما آنها که حس کرده اند یه جور دیگری نگاه می کنند آدم را ....
امروز فکر کردم که چرا اینقدر ناراحتم . آن جوهره چیه که اینجوری ناراحت می کند 
آدم را
دیدم 
پدر جزیی از من بود . --- حالا دیگه نیست . من دیگه من قبلی نیست . یه چیزش کم شد . 
این درس است . برای من و بقیه 
که این تصورت از من -- عاریتی است . مال کس دیگری است . 
همین تن و بدن هم عاریتی است . یه روز می گذاری می روی - مثل پدر را که جبر زمانه جدا کرد 
از این من عاریتی 
خودت را بشناس - آهای من 
سلام
می خواستم تشکر کنم از همه بزرگوارانی که محبت کردند . در تسلی بازماندگان.
زبان قاصر است از تشکر محبت بی آلایش دوستان
 و غریبه ها
 غریبه های آشنا 
سپاس
یاد پدرم بخیر و همه پدران ... و مادران

هیچ نظری موجود نیست: