میفرمایند که ایران مصرف کننده بیش از یک میلیون خودرو در سال است و اکثر این خودروها را در داخل میسازیم . با توجه به این که وزن عمده خودرو ، آهن میباشد و وزن متوسط خودروهای داخلی حدود 500 کیلو است . با توجه به وارداتی بودن بسیاری از قطعات ، فرض کنیم فقط نیمی از وزن آهنی خودرو را در داخل تامین کنیم ، میزان مصرف آهن ( و همه آلیازهای مصرفی خودرو ) 250کیلو به ازای هر خودرو و برابر 250 میلیون تن خواهد شد .
حالا بپردازیم به میزان تولید و برنامه های توسعه صنعت فولاد کشور . روزنامه دنیای اقتصاد در مقاله زیر توضیحات جالبی را برای وضعیت آینده فولاد کشور ترسیم کرده است .
وضعیت صنعت فولاد ایران
روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۶۱۰ تاریخ چاپ: ۱۳۹۴/۰۷/۲۹
در این مقاله بیان شده ایران با تمام طرح های استانی وغیره ( جمعا ) 55 میلیون تن ظرفیت فولاد در آینده ایجاد خواهد کرد که با توجه به منابع مقاله ، ادعا شده ایران حداکثر توان مصرف 33 میلیون تن فولاد را دارد و باید بقیه آن صادر گردد !
55 میلیون تن فولاد ، یعنی 55 کیلو برای هر خودرو . یعنی اگر فقط بدنه این خودروها را در داخل( با جنس داخلی ) میساختند بیش از این فولاد مصرف میشد !
بیشترین میزان مصرف فولاد در صنعت خودرو نیست . در تمام دنیا بیشترین میزان مصرف فولاد در ساختمان است . انواع مقاطع و میلگردهای ساختمانی بیشترین میزان مصرف را دارند .
با توجه به ارقام بالا میبینیم که در صنعت کشور هیچ مدیریتی صورت نمیگیرد . صنعت خودرو یا قطعات آماده را از خارج میخرد و یا فولاد مورد نیاز را از خارج وارد میکند . با این وضعیت ورود قطعات خودرو ، نمیتوان انتظار توسعه مصرف فولاد را در کشور داشت .
ملاحظه میگردد که میتوان برای بهبود مجموعه فولاد سازی در کشور اقداماتی انجام داد ، اما باید دید آیا انگیزه این اصلاحات وجود دارد ؟
