زمانی که شما در جنگ شرکت میکنید و به خاطر مقدسات خود ( آزادی – وطن و غیره ) به قتل افراد دیگر ( نظامی – غیر نظامی – باگناه – بی گناه و ... ) اقدام میکنید .
در این صورت شما قهرمان جنگی هستید و اگر به خانه برگردید ، مدال شجاعت خواهید گرفت . طبیعی است که طرف مقابل جنایتگار جنگی است .
اما از آن سو که به جنگ نگاه کنیم ، آن افراد قهرمان و حافظ کشور و مدافع مقدسات خود هستند ! آنها هم قهرمان جنگ هستند !خیلی مهم است که از کدام طرف به جنگها نگاه کنیم .
کار درست این است که همه از سوی یک شخص سوم و ناظر بی نظر به قضیه نگاه کنند . این آن چیزی است که از جنگ برای دیگران باقی میماند .
در جنگ بالکان ، هر دو طرف مدعی بودند که قهرمان جنگی هستند و طرف مقابل جنایتکار است . اما تاریخ چه گواهی خواهد داد ؟
در جنگ ایران و دخالت کشتی وینسنت و مدال گرفتن کاپیتان کشتی ؟!
در جنگ ویتنام چه شد – همین اتفاق را در عراق و افغانستان تکرار شد ، تاریخ ( مثلا صد سال دیگر ) چگونه خواهد نوشت ؟
بازماندگان غربی جنگ ویتنام در صد سال بعد آیا از مردم ویتنام و افغانستان و عراق عذر خواهی خواهند کرد ؟ برای کاری که اجدادشان انجام داده اند .
تاریخ راجع به ما چه خواهد نوشت ؟
