رفتار ایده‌آل شرقی‌ها , رفتاری سراسر اخلاقی است . آموزه‌هایی که از زمانهایی کهن به ایشان رسیده , سرشار از اخلاقیات است . هدف از این آموزه‌ها یکپارچه‌سازی جامعه و فداکاری برای جامعه میباشد .
برعکس فرهنگ غربی در نقطه مقابل قرار دارد . در فرهنگ غربی نفع شخصی ملاک و مبنایی برای رشد جامعه در نظر گرفته میشود. رشد و بهبود جامعه در حالی حاصل میگردد که تک تک افراد در جهت نفع شخصی فعالیت نموده و سرمایه‌داری برای رفاه جامعه سرمایه‌گذاری نماید .
به نظر میرسد این دو طیف افراطی حرکت به سوی مادیات و حرکت در جهت اخلاقیات, یک میانه هم داشته باشد .
از لحاظ جغرافیایی این میانه باید بین شرق و غرب باشد , یعنی در میانه جهان . جایی مثل ایران.
آموزه‌هایی که از زمانهای قدیم داریم , ما را به اعتدال و میانه روی رهنمون میسازد .
بین الامرین امری جا افتاده در فرهنگ ما است .
طبیعی است که صرف اخلاق محوری و یا مادی پروری روش صحیحی نیست . همانطور که فرد مبنایی و جامعه مبنایی صحیح نیست . آنچه به نظر درست میرسد , چیزی در میانه امور است .
روشی که ضمن ارج گذاشتن به تفاوت و خواست های فردی , منافع اجتماعی را نیز مد نظر داشته و در حالی که منافع مادی افراد و اجتماع را در نظر دارد از اخلاقیات خالی نبوده و مزایای اخلاقی را برای فرد و اجتماع در نظر داشته باشد .
نمونه این رفتار را کشورهای شرق و غرب و میانه میتوان دید .
چین , آمریکا و ایران
اخلاق, مادی , بین الامرین
