فرض کنیم یک مذاکره کننده , از یک شرکت واقعیت مجازی , هزینه راه اندازی
چند نوع کار را بگیرد . ( حدود قیمت )
سپس سراغ شرکتهای لوکس و درجه یک جهان برود.
یک شعبه واقعیت مجازی برای این شرکتها و انجام خدمات برای این شرکتها .
این کار خیلی سودآور است.
گام بعدی ایجاد یک شهر با فروشگاههای مجازی است. بصورت واقعیت مجاری.
جذابیت شهرهای بزرگ برای مردم , یکی فروشگاههای زیبا و لوکس و همچنین
خرید از این فروشگاهها است.
امروز مردم میتوانند با یک عینک مخصوص مرتبط با اینترنت و یک دستکش
در مرحله اول درون یک فروشگاه میتوان رفت و کفش و لباس مورد نظر را دید و
بررسی کرد و حتی بصورت مجازی پوشید و رنگ های مختلف را تست کرد و در
نهایت خرید را انجام داد.
در مرحله دوم شما میتوانید در یک شهر مجازی حرکت کنید و به هر فروشگاه که
خواستید وارد شوید.
در مرحله سوم شمل میتوانید با مردم دیگر در این شهر مجازی صحبت کنید و با
هم به خرید روید.
کسی که این کار را شروع کند میتواند شهر اول را راه اندازی کند.
البته دیگران هم میتوانند شهرهای دیگر را راه اندازی کنند و این شهرها
میتواند با هم مرتبط شوند و یک سرزمین مجازی ساخته شود.این کار میتواند
خیلی توسعه یابد.
در مراحل اول مردم درخواست تجهیزات فروشگاه مجازی را می کنند و آن را
اجاره می کنند. یا در محل های خاصی که این خدمات را عرضه می کنند رفته و
از آن استفاده کنند , مثل یک مغازه در یک مرکز خرید و ...
در مراحل بعدی گروهی ممکن است این تجهیزات را خریداری کرده و در منزل آن
را داشته باشند.
این تجهیزات نیز با درخواست مصرف کنندگان توسعه یافته و کارآیی و ظاهر
آن بهتر شده و هزینه آن کاهش خواهد یافت.
زندگی در شهرهای مجازی حد و مرز ندارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر